Snelschaakkampioenschap Pomar 2009
Snelschaakkampioenschap 2009
Op dinsdagavond 17 februari 2009 speelden we het snelschaakkampioenschap van onze vereniging. Frits Berendse jr., de vaste organisator van dit jaarlijkse spektakel, had andere (belangrijkere?) verplichtingen, maar gelukkig bleek Ruud Vissers bereid de organisatie op zich te nemen. Gewapend met laptop en het onvolprezen programma 'Swissmaster' toverde Ruud een negen ronden durend Zwitsers toernooi uit de hoge hoed waarbij beide spelers 7 minuten bedenktijd hadden per partij. Zeven minuten lijkt een wat vreemd tempo, maar vijf minuten is voor sommige mensen toch net iets te kort terwijl je met tien minuten gezien de beschikbare tijd op zo'n avond niet al te veel ronden kan spelen. Een soort compromis dus, daar zijn we wel goed in in dit land!
Iets na achten zetten 21 spelers zich achter de borden en de klokken die het af en toe zwaar te verduren hadden: 14 spelers uit de A-groep en 7 uit de B-groep. Gehaaide (snel)schakers als Frits Berendse jr. (én sr.), Nol Kooij, Hans Mudde, Karel Stolte en Aad van Sas ontbraken, maar het toernooi was toch behoorlijk 'bezet' om het maar even officieel uit te drukken. Han Terpstra, die zijn titel verdedigde die hij vorig jaar na winst in de finale tegen Frits Berendse jr. in de wacht had gesleept, zou het niet makkelijk krijgen met o.a. Thierry Bieger, Wouter van Markenstein, Perry van der Meer, Gerbrand Beekman, Chris Gerritsen, Felix Ferschtman, Kees Vink en de altijd onberekenbare Wil Kauffman en Markus Lohrer onder de deelnemers. Het oneven aantal betekende helaas wel dat er elke ronde één speler vrij was: kon die mooi even bijkomen van al het snelschaak-geweld.
Anders dan vorig jaar werd deze keer in één grote groep gespeeld. Dat is waarschijnlijk wat eerlijker dan het spelen van voorronden in twee groepen gevolgd door halve finales en een finale. De samenstelling van de twee groepen is toch altijd een beetje arbitrair en ik kan me herinneren dat de groepen van vorig jaar behoorlijk in speelsterkte verschilden.
Goed, 21 spelers dus en met 9 ronden betekende dit dat er in totaal 90 partijen werden gespeeld op deze avond.
Wouter ging als een komeet uit de startblokken en had na vijf partijen het maximale aantal punten. Thierry volgde op een punt en na winst in het onderlinge duel was Thierry niet meer te houden. Hij won de ene na de andere partij en scoorde uiteindelijk acht punten, een half punt meer dan Perry van der Meer. De snelschaakbeker houdt Thierry overigens nog tegoed. Na Perry was er een 'gat' van 1½ punt op drie spelers die met zes punten beslag legden op de derde plaats: Felix Ferschtman, Han Terpstra en Wouter van Markenstein. Op deze plaats nogmaals gefeliciteerd Thierry! Na winst in het winterkampioenschap van de interne competitie nu dus ook de snelschaaktitel; wie gaat deze jongeman stoppen?
De eindstand en de kruistabel volgen hieronder. Bij deze wil ik Ruud bedanken voor de organisatie die perfect verliep: ik heb in ieder geval geen wanklank kunnen vernemen! Deze manier van spelen, met laptop en schaakprogramma, lijkt zeker voor herhaling vatbaar: zonder uiteraard de inspanningen van Frits jr. uit de afgelopen jaren op dit gebied tekort te willen doen!
Snelschaakkampioenschap 2009
Op dinsdagavond 17 februari 2009 speelden we het snelschaakkampioenschap van onze vereniging. Frits Berendse jr., de vaste organisator van dit jaarlijkse spektakel, had andere (belangrijkere?) verplichtingen, maar gelukkig bleek Ruud Vissers bereid de organisatie op zich te nemen. Gewapend met laptop en het onvolprezen programma 'Swissmaster' toverde Ruud een negen ronden durend Zwitsers toernooi uit de hoge hoed waarbij beide spelers 7 minuten bedenktijd hadden per partij. Zeven minuten lijkt een wat vreemd tempo, maar vijf minuten is voor sommige mensen toch net iets te kort terwijl je met tien minuten gezien de beschikbare tijd op zo'n avond niet al te veel ronden kan spelen. Een soort compromis dus, daar zijn we wel goed in in dit land!
Iets na achten zetten 21 spelers zich achter de borden en de klokken die het af en toe zwaar te verduren hadden: 14 spelers uit de A-groep en 7 uit de B-groep. Gehaaide (snel)schakers als Frits Berendse jr. (én sr.), Nol Kooij, Hans Mudde, Karel Stolte en Aad van Sas ontbraken, maar het toernooi was toch behoorlijk 'bezet' om het maar even officieel uit te drukken. Han Terpstra, die zijn titel verdedigde die hij vorig jaar na winst in de finale tegen Frits Berendse jr. in de wacht had gesleept, zou het niet makkelijk krijgen met o.a. Thierry Bieger, Wouter van Markenstein, Perry van der Meer, Gerbrand Beekman, Chris Gerritsen, Felix Ferschtman, Kees Vink en de altijd onberekenbare Wil Kauffman en Markus Lohrer onder de deelnemers. Het oneven aantal betekende helaas wel dat er elke ronde één speler vrij was: kon die mooi even bijkomen van al het snelschaak-geweld.
Anders dan vorig jaar werd deze keer in één grote groep gespeeld. Dat is waarschijnlijk wat eerlijker dan het spelen van voorronden in twee groepen gevolgd door halve finales en een finale. De samenstelling van de twee groepen is toch altijd een beetje arbitrair en ik kan me herinneren dat de groepen van vorig jaar behoorlijk in speelsterkte verschilden.
Goed, 21 spelers dus en met 9 ronden betekende dit dat er in totaal 90 partijen werden gespeeld op deze avond.
Wouter ging als een komeet uit de startblokken en had na vijf partijen het maximale aantal punten. Thierry volgde op een punt en na winst in het onderlinge duel was Thierry niet meer te houden. Hij won de ene na de andere partij en scoorde uiteindelijk acht punten, een half punt meer dan Perry van der Meer. De snelschaakbeker houdt Thierry overigens nog tegoed. Na Perry was er een 'gat' van 1½ punt op drie spelers die met zes punten beslag legden op de derde plaats: Felix Ferschtman, Han Terpstra en Wouter van Markenstein. Op deze plaats nogmaals gefeliciteerd Thierry! Na winst in het winterkampioenschap van de interne competitie nu dus ook de snelschaaktitel; wie gaat deze jongeman stoppen?
De eindstand en de kruistabel volgen hieronder. Bij deze wil ik Ruud bedanken voor de organisatie die perfect verliep: ik heb in ieder geval geen wanklank kunnen vernemen! Deze manier van spelen, met laptop en schaakprogramma, lijkt zeker voor herhaling vatbaar: zonder uiteraard de inspanningen van Frits jr. uit de afgelopen jaren op dit gebied tekort te willen doen!