Op vrijdag 8 februari startte het PK voor veteranen/senioren in twee categorieën: 50-plussers en 60-plussers. Eigenlijk zijn er dit jaar drie categorieën want de organisatie besloot, gezien de toenemende vergrijzing (jazeker, ook binnen de HSB), een extra prijs ter beschikking te stellen voor de beste 70-plusser.
De locatie in voorgaande jaren, sporthal De Schilp in Rijswijk (de speelgelegenheid van SV Pomar) bleek dit jaar niet beschikbaar. Beter gezegd: er leek met ingang van 1 februari geen horeca meer te zijn en dat is iets wat je schakers niet kunt aandoen. Zonder koffie, thee, frisdrank. bier of een borrel krijg je weinig schakers achter het bord. Er werd dus naar een andere speellocatie gezocht en die werd gevonden in Woonzorgcentrum 'De Mantel' in Voorburg, speellocatie van Corbulo en vorig jaar ook gastheer voor het 'echte' PK van de HSB. Pomar blijft echter wel nauw betrokken bij dit kampioenschap. Han Nicolaas zal (waar nodig met assistentie van André Wagner) als wedstrijdleider fungeren, maakt de indeling en zorgt voor de verslaglegging op de HSB-site.
Met 45 deelnemers (22 in de categorie 50 t/m 59 jaar, 16 in de leeftijdsklasse 60 t/m 69 jaar en 7 van 70 jaar of ouder (ze komen eraan!)) kent deze editie 7 deelnemers meer dan vorig jaar toen in feite noodgedwongen op maandagavond werd gespeeld. De kampioen van vorig jaar in de categorie 50+ (Frans Hoynck van Papendrecht) kan helaas zijn titel niet verdedigen, de kampioen bij de 60-plussers (Ruurd Kunnen) is er wel bij. Bij de 50-plussers is Frans Vreugdenhil op papier (licht) favoriet maar hij zal geduchte tegenstand mogen verwachten van o.a. Frans Pieter van den Bos, Ton Bodaan, Evert Baak en Theo van Orsouw. In de categorie 60+ is Foppe-Jan Montsma als eerste geplaatst, juist vóór titelverdediger Ruurd Kunnen. Leo Duijvesteijn, Ton van der Zijden, Ton Thijssen en de altijd onberekenbare Maurits Bons zullen hier zeker een woordje mee gaan spreken.
Naast vele oude bekenden doen er dit jaar ook weer een aantal nieuwe gezichten mee en dat is een mooie ontwikkeling lijkt me! De 44 deelnemers vertegenwoordigen 13 clubs in de HSB. DD is dit jaar hofleverancier met 7 deelnemers, maar ook SHTV (6), Pomar (5), Haeghe Ooievaar (5) en Schaakmat (5) zijn goed vertegenwoordigd. Namens de HSB hield André Wagner op deze eerste avond een kort openingswoordje waarin hij iedereen welkom heette en enkele huishoudelijke mededelingen deed. Han Nicolaas meldde vervolgens nog enige schaaktechnische zaken en het feit dat het hoorbaar afgaan van een mobieltje helaas toch echt een reglementaire nul oplevert waarna men kon beginnen waarvoor men gekomen was: een leuke partij schaken.
Deze eerste ronde kende al een aantal opmerkelijke uitslagen want hoewel de op papier sterkere speler zijn partij over het algemeen won waren er toch uitzonderingen. Zo speelde Jan van Lier met zwart een prima partij tegen Maurits Bons die teveel van zijn stelling (en de klok) vergde en in tijdnood aan het kortste eind trok. Leo Duijvesteijn kwam niet door de verdediging van Theo van Vorselen heen en ook Ton van der Zijden moest tegen Frits Varenkamp genoegen nemen met een half punt.
De overige uitslagen verliepen min of meer zoals in een eerste ronde verwacht mag worden: de sterkere tegenstander wint van de iets minder sterkere. Sommigen moesten echter tot het uiterste gaan en hadden hier en daar de hulp van de tegenstander nodig. Zo speelde Jan van der Meer een fraaie partij tegen Theo van Orsouw, kreeg drie pionnen voor een stuk en heeft waarschijnlijk ergens de winst gemist. In de partij kwam hij echter een kwaliteit achter en moest hij in het eindspel van toren en vier pionnen tegen paard en vijf pionnen zijn meerdere erkennen in Theo. Ook André Wagner kreeg het tegen Alfred van der Helm zeker niet cadeau. Hij kwam een pion achter maar had wel compensatie in de vorm van actief stukkenspel. Dat zou zeker wel voldoende zijn geweest voor een half punt maar nadat Alfred niet de juiste voortzetting koos sleepte André er zowaar nog een vol punt uit.
De 60+ kampioen van vorig jaar, Ruurd Kunnen, moest alles uit de kast halen om Sjaak van As tot overgave te dwingen. Het kostte hem bloed, zweet en tranen, en vrijwel al zijn tijd. Lange tijd hield Sjaak met zwart stand en pas op het eind ging hij in de fout toen hij een vrijpion van Ruurd te ver liet oprukken waarna promotie niet meer te voorkomen was. De boodschap was eens te meer duidelijk: Sjaak mag dan rond 8 uur, half 9 aan de (zelf-meegebrachte) borrel beginnen, op het schaakbord valt er niet met hem te spotten.
Frans Pieter van den Bos, op het laatste moment nog toegevoegd aan het deelnemersveld, won in een aardige partij van Edo Nitzsche. Frans Pieter kreeg een sterke koningsaanval en wist met dame en twee lopers de zwarte koning mat te zetten. De enige vrouwelijke deelnemer Monique Keuzenkamp moest het opnemen tegen Max van Herpen. Monique leverde al snel in de opening een stuk in en kon dat in het vervolg van de partij niet meer goedmaken. Al met al een geslaagde opening van dit kampioenschap, waarvan de tweede ronde op vrijdag 15 februari zal plaatsvinden.
Vrijdag 15 februari: de 2e ronde van het PK voor veteranen/senioren. Op 21 borden worden hier en daar bloedstollende gevechten geleverd als waren het wedstrijden om het wereldkampioenschap. Zonder ook maar iemand tekort te doen (iedereen doet zijn best, daar ga ik tenminste wel van uit...) wil ik er toch een paar partijen uitlichten die deze ronde meer dan de moeite waard maakten. Zo speelden Evert Baak en Armin Segger een schitterende partij waarin Evert waarschijnlijk wat beter kwam te staan maar waarin Armin met een prachtige aanval met dame, toren en loper de witte koning te grazen nam. Jan van Lier en Frans Vreugdenhil gingen beiden tot het uiterste en kwamen in vliegende tijdnood. Frans had twee torens voor twee stukken maar Jan had continue dreigingen tegen de zwarte koning en Frans moest blijven uitkijken. Dat deed hij en hij wist alsnog een vol punt in de wacht te slepen.
En dan als klapstuk (en sluitstuk) het duel aan bord 2 tussen Bob Ameling en Ruurd Kunnen. Ruurd had een volle toren meer maar de stelling was niet eenvoudig. De stukken van Bob stonden goed en in tijdnood wist hij de boel complex te houden. Ook hier kwamen beide spelers in razende tijdnood waarin Bob zijn zenuwen net iets beter in bedwang wist te houden dan onze HSB-voorzitter. Bob bleef werkelijk ijskoud en met een fraaie dame-manoeuvre wist hij met nog luttele seconden op de klok de zwarte koning mat te zetten. Een prachtig gevecht, dat belooft nog wat voor de rest van het toernooi!
Vermeldenswaard is zeker de keurige remise die Bertus Groot met zwart wist te behalen tegen Adri Voermans. In de eindstelling stond Adri misschien ietsje beter (loperpaar) maar Bertus had met een batterij van dame en loper in combinatie met een sterk paard allerlei dreigingen tegen de witte koning zodat remise hier wel een juiste uitslag leek. Knap dat je zonder iets te zien zo'n degelijke partij kan spelen. Opmerkelijk was verder de winst (en de korte tijd waarin die plaatsvond) van Ferdi Sieben op de als tweede geplaatste Foppe-Jan Montsma. Ferdi heeft jaren niet geschaakt maar is het kennelijk nog niet verleerd. Na twee ronden is er al een select gezelschap van slechts drie man dat met de perfecte score van 2 uit 2 aan kop gaat. Naast de al genoemde Armin Segger en Bob Ameling heeft ook Max van Herpen zich aan de kop van de ranglijst genesteld. Evenals in het PK van 2011 (weet u het nog, die geweldige partij van Max met wit) wist Max ook nu Ton Thijssen te verslaan.
Ik voorzie een fraai kampioenschap waarvan de derde ronde op vrijdag 22 februari zal worden gespeeld.
Op vrijdag 22 februari speelden we de 3e ronde van het PK voor veteranen/senioren. Op 21 borden werd volop strijd geleverd: slechts 1 partij eindigde in remise! Ook deze ronde gaf weer een aantal mooie partijen te zien. André Wagner speelde een prima partij tegen Leo Duijvesteijn. Tegengestelde rokades zorgden hier voor een boeiende stelling waarin André een stuk offerde voor een ijzersterke aanval tegen de zwarte koning. De zwarte dame stond buitenspel en hoewel André waarschijnlijk nog iets sneller had kunnen winnen was de aanval sterk genoeg om een vol punt te scoren.
Frans Vreugdenhil offerde tegen Kees Vink al vrij snel in de opening twee pionnen voor een aanval tegen de koning. Het zag er listig uit maar Kees wist met enig kunst- en vliegwerk de boel bij elkaar te houden. De aanval sloeg niet door, Kees hield de twee pionnen voorsprong maar raakte die in het toreneindspel weer kwijt. Waarschijnlijk was de stelling op dat moment nog remise maar Kees overspeelde zijn hand, ging te enthousiast met zijn pionnen naar voren en kwam een pion achter. Dat ene pionnetje was voor Frans genoeg om de volle buit binnen te halen. Op dat moment was de wedstrijdleider (Han Nicolaas) nog als laatste bezig in een lastig en spannend gevecht tegen Karl Baak. Han won in het verre middenspel een toren en even leek het erop of de witte koning in een matnet gevangen kon worden. Dat lukte niet, de koning van Karl ontsnapte naar een veld waar hij niet meer schaak gezet kon worden. Karl had inmiddels een ijzersterke vrijpion op f7 en in redelijke tijdnood koos Han vervolgens het verkeerde plan, leverde de toren weer in en kon niet voorkomen dat de pion op f7 promoveerde: een boeiende partij! De laatste fase van deze partij vindt u hier op video (met dank aan Adrey Caljé).
John Tan en Jan van Lier speelden een hartverscheurend tijdnoodduel met aan beide kanten een dame, loper en een handvol pionnen. De stukken van John stonden wat actiever en gericht op de zwarte koning maar hij moest wel uitkijken voor mat op de onderste rij. De stelling was lastig voor Jan, John speelde het goed uit en vlocht een matnet waaruit de zwarte koning niet meer kon ontsnappen. Verder boekte Rob van Duivenboden een mooie overwinning op Jos Bergers. Met wit joeg hij de koning van Jos het halve bord over en wist de zwarte monarch met twee paarden aan de rand van het bord fraai mat te zetten.
Van de drie leiders in het klassement na twee ronden wist alleen Armin Segger te winnen. Na een lange en taaie partij versloeg hij medekoploper Bob Ameling terwijl hij Max van Herpen (ook 2 uit 2) tenonder zag gaan tegen Ton Bodaan. Daarmee gaat Armin na drie ronden aan kop met een perfecte score. Een peloton van zeven man zit hem op de hielen met een half puntje achterstand. Onderin zijn Jos Bergers en Monique Keuzenkamp nog puntloos: zij zullen in de 4e ronde tegen elkaar strijden en zijn dan wellicht beiden van de nul af.
Vrijdag 1 maart: de 4e ronde van het PK voor veteranen/senioren. Twintig partijen geven evenzovele beslissingen te zien. Wie nu nog durft te beweren dat het deelnemersveld van het PK Veteranen uit een stel gezapige 50-plussers bestaat die, hangend in hun stoel in een gemoedelijk tempo de stukken verzetten, moet toch echt eens een kijkje nemen bij dit kampioenschap. Strijd wordt er geleverd, tot de laatste snik! In de vorige ronde welgeteld één remise in 21 partijen en nu dus louter beslissingen!
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het duel aan bord 1, tussen koploper Armin Segger (3 uit 3!) en de als eerste geplaatste Frans Vreugdenhil eigenlijk in remise had moeten eindigen. Het werd een echt gevecht dat tot de laatste pion werd uitgevochten. Frans kreeg een sterk centrum met pionnen op d6 en e5 maar moest de pion op e5 inleveren. Daarna kwam Armin beter in de partij en dwong hij Frans tot een lange en taaie verdediging. Dat deed hij uitstekend maar in de allerlaatste fase, in een pionneneindspel dat remise was, ging Frans alsnog in de fout, pakte met zijn koning net het verkeerde veld en gaf Armin gelegenheid tot promoveren. Opnieuw winst dus voor Armin: wie gaat deze man stoppen in zijn jacht naar de titel?
Drie man bleven in het spoor van Armin en hebben een half punt achterstand op de koploper. Frans Pieter van den Bos won een kwaliteit tegen Theo van Orsouw en besliste de partij met een sterke vrijpion, Karl Baak pakte een vol punt tegen André Wagner en Ton van der Zijden wist een eindspel met ongelijke lopers maar een pion meer tot winst te voeren tegen Ton Thijssen.
Bertus Groot liep helaas enige vertraging op en arriveerde ruim 20 minuten te laat. Wellicht dat hij daardoor niet zo geconcentreerd was als hij moet zijn voor een partij maar desondanks hield hij met de witte stukken lange tijd stand tegen Ton Vissers. Ton zag echter kans zijn stelling te versterken en een pion te winnen. Een gecombineerde aanval van toren en loper op g2 noopte Bertus de kwaliteit te geven maar daarna was zijn stelling niet meer te houden.Ferdi Sieben en Jan van der Meer speelden een aantrekkelijke partij waarin Jan een kwaliteit won en druk had tegen de witte stelling. De aanval sloeg echter niet door, Ferdi kon de boel bij elkaar houden en in flinke tijdnood verkeek Jan zich op de tegenaanval en gaf een dame en daarmee de partij weg. René Weerts speelde een prima partij tegen Edwin van der Leij. Met zijn gebruikelijke snelle spel had hij al vroeg in de partij druk tegen de zwarte stelling. Edwin kwam er niet uit, verbruikte zeer veel tijd en ging ten onder in het eindspel met paard tegen loper waarin hij een pion minder had.
Hans Hendriks maakte goed gebruik van een aantal onnauwkeurigheden van Otto Boot, won een stuk en even later ook de partij. Sjaak van As speelde zeer aanvallend tegen Theo van Vorselen en leek regelrecht op winst af te stevenen. In de afwikkeling die volgde ging er echter iets mis en toen Sjaak vervolgens nog een toren cadeau deed door een paardschaak was het over en uit. Onderaan de ranglijst wacht Jos Bergers nog op het eerste punt na verlies tegen Monique Keuzenkamp die nu wel van de hatelijke nul af is.
Vrijdag 8 maart: de 5e ronde van het PK Veteranen/Senioren. Het wordt enigszins eentoning maar koploper Armin Segger (4 uit 4!) wist ook zijn 5e partij te winnen. Aangezien de concurrentie hier en daar wat hele en haleve punten morste, staat Armin nu een vol punt los van een groepje achtervolgers dar bestaat uit vijf man. Ook Ton van der Zijden kreeg in deze 5e ronde met zwart geen grip op het spel van Armin die op de koningsvleugel ten aanval trok met dame en paard en twee pionnen won. Het kostte Ton veel tijd om een verdediging te vinden die er kennelijk niet was: Armin won en heeft nu een punt voorsprong op de concurrentie. Na afloop vroeg ik Armin of hij een verklaring had voor zijn toch wel opmerkelijke zegereeks tot nu toe. Het antwoord was vrij ontnuchterend: "Ik doe maar wat", zei Armin. Ja, dat doe ik meestal ook, maar vaak met een iets ander resultaat...
De twee andere achtervolgers die bij het ingaan van deze 4e ronde op een half punt van Armin stonden (Frans Pieter van den Bos en Karl Baak) speelden remise tegen elkaar en zagen hun achterstand dus oplopen tot een vol punt. Karl blijkt een zeer taaie tegenstander die lastig te verslaan is: dat mocht ik zelf ondervinden in de 3e ronde! Bij de achtervolgers die op 4 punten kwamen voegde zich o.a. Ton Bodaan die in een fraaie partij van Adri Voermans won. Ton had actief stukkenspel, een sterk loperpaar en een sterke vrijpion op de c-lijn. Adri verbruikte veel tijd maar kwam er niet uit. Ook Ferdi Sieben (voor mij eerlijk gezegd één van de verrassingen van het toernooi) kwam op 4 punten na een prima overwinning met de zwarte stukken op Ton Vissers. Bob Ameling was de laatste die meegaat in het peloton met 4 punten. In een hartverscheurend tijdnoodduel won hij een prachtig duel tegen Max van Herpen. Daarmee stelde Bob zich nadrukkelijk kandidaat voor een prijs bij de 70-plussers. De laatste fase van deze partij vindt u hier op video (met dank aan Adrey Caljé).
De topper tussen de nummers 1 en 3 van de plaatsingslijst, Frans Vreugdenhil en Foppe-Jan Montsma, bracht niet het vuurwerk dat we verwacht hadden, of waar we in ieder geval op hadden gehoopt. Na een klein uurtje werd de vrede getekend, er zat niet meer in. Geen partij à la Frans Vreugdenhil dus, maar je kunt niet iedere week tot het uiterste gaan. Bovendien had Frans de dag ervóór een werkelijk fantastische/bizarre/schitterende partij gespeeld in het OPK te Delft die hem heel wat bloed, zweet en tranen zal hebben gekost. Ook die partij eindigde overigens in remise maar wat een partij was dat! Maurits Bons bereikte tegen clubgenoot Ton Thijssen een gewonnen stelling maar kwam zoals gebruikelijk in vliegende tijdnood en wist in de luttele seconden die hem restten zijn voordeel niet uit te buiten: de klok was onverbiddellijk en Ton incasseerde het punt. Otto Berger en John Tan leverden een fraai duel waarin uiteindelijk een eindspel resteerde met een toren voor Otto tegen een loper en een (veropgerukte) pion voor John. Wellicht heeft Otto hier (of al eerder in de partij) in tijdnood een remisevariant gemist, in de partij koos hij in ieder geval het verkeerde plan dat John de gelegenheid gaf het volle punt binnen te slepen. Karel Stolte speelde een prima pot tegen Evert Baak en kreeg een stuk voor drie pionnen. De heren besloten het punt te delen in een lastige stelling die had kunnen uitmonden in een moeilijk in te schatten eindspel met een paard en vier pionnen voor Karel tegen zeven pionnen voor Evert.
Adrey Caljé boekte zijn tweede achtereenvolgende overwinning, dit keer op Frits Varenkamp die, met dank aan het openbaar vervoer, evenals Alfred van der Helm ruim een half uur te laat arriveerde. Adrey won de dame tegen een toren en daarmee ook de partij. Alfred wist er, ondanks zijn tijdsachterstand, nog wel een half punt uit te slepen tegen Jelle van der Heide. André van der Weijde bereikte met zijn lijfopening (1. f4) een prettige stelling tegen Sjaak van As en pakte zijn eerste volle punt dit toernooi. Ook Jos Bergers wist zijn eerste overwinning te behalen. Met zwart won hij een pion tegen Michel Onderwater en wist dat voordeel tot het eind vast te houden. Daarmee is niemand meer puntloos, en dat is toch ook wel prettig. Armin Segger heeft na vijf ronden nog steeds de maximale score en is waarschijnlijk vastbesloten het toernooi met 9 uit 9 te beëindigen. Karl Baak mag in de 6e ronde proberen het ritme van Armin te doorbreken.
Het PK Veteranen/Senioren vordert gestaag. Zo zit je aan te kijken tegen een 9-ronden tellend toernooi, zo heb je tweederde daarvan al achter de rug. Afgelopen vrijdag speelden we de 6e ronde van het PK Veteranen/Senioren en er komt nu toch echt enige tekening in de stand. De favorieten op papier komen bovendrijven, althans de meesten van hen. Anderen proberen aansluiting te krijgen met de subtop en ook onderin wordt om elk punt gestreden. Wat voor iedereen geldt: men speelt met plezier zijn of haar partij. Het is dan wel een officieel HSB-kampioenschap, en winnen is natuurlijk altijd leuk, maar de lol in het spel is toch minstens zo belangrijk als het resultaat. En de ene keer gaat het goed, de andere keer wat minder goed.
Voor Armin Segger gaat het al zes keer op rij goed, want ook in de 6e ronde bleek hij een niet te nemen horde. Karl Baak probeerde het met wit uiteraard wel, kwam volgens mij ook redelijk uit de opening maar kreeg vervolgens geen vat op het spel van Armin. Armin speelt een apart soort schaak, behoorlijk risicovol, maar altijd doelgericht. Dat kan uiteraard ook wel eens verkeerd uitpakken maar tot nu toe gaat het hem prima af. En dan mag je best eens een keer geluk hebben, maar als je zes keer op rij wint kunnen we wel zeggen dat Armin iets van het spelletje begrijpt...
Frans Pieter van den Bos en Ton Bodaan bleven in het spoor van Armin met een punt achterstand door hun partijen van respectievelijk Bob Ameling en René Weerts te winnen. Frans Pieter kreeg een ijzersterke vrijpion op c7 die niet meer te houden was en Ton pakte in een dame-en-toren eindspel wat pionnen mee die de volle winst opleverden. Frans Vreugdenhil moest (voorlopig) afhaken in de strijd om de koppositie. Met zwart offerde hij tegen John Tan in de opening een pion voor actief spel. Dat leek lange tijd goed te gaan maar in het verre middenspel ging Frans in de fout waardoor John zoveel materiaal won dat winst een kwestie van tijd was.
Leo Duijvesteijn heeft na een rustige start de weg omhoog weten te vinden. In deze ronde boekte hij een vlotte overwinning op Theo van Orsouw die mat in één had maar zelf een zet eerder werd matgezet. André Wagner won met zwart een kwaliteit tegen Ton Thijssen en leek rechtstreeks op een overwinning af te stevenen. Ton pakte echter zijn allerlaatste kans en wist met enig geluk nog weg te komen met een half punt. Het DD-onderonsje tussen Max van Herpen en Adri Voermans werd zeker geen rustige remise. Adri won een pion en met een sterk loperpaar pakte hij de aanval tegen de koning van Max die redelijk vrij in het midden van het bord stond. Max kwam echter goed terug, won een stuk maar moest vervolgens genoegen nemen met remise door eeuwig schaak.
Ton van der Zijden en Jan van der Meer speelden een aantrekkelijke partij. Jan won een pion op b2 wat Ton tot de uitspraak bracht: "Sla nooit op b2". Jan antwoordde ad rem: "Maar ik ben eigenwijs...". Dat wisten we (...), maar in dit geval leek hij het gelijk aan zijn kant te hebben. Jan won een tweede pion en hoewel Ton er redelijk stukkenspel voor terugkreeg moest hij toch een toreneindspel ingaan met een pion minder. Dat leek winnend voor Jan maar Ton wist het in vliegende tijdnood remise te houden.
Edo Nitzsche en Edwin van der Leij speelden een gelijkopgaande partij waarin Edo wel een iets prettiger stelling had en bovendien kon bogen op een sterke vrijpion op de 7e rij. Edwin wist echter de boel bij elkaar te houden en de juiste verdediging te vinden waarna Edo het remiseaanbod van Edwin accepteerde. Tegengestelde rokades bij het duel tussen Rob van Duivenboden en Otto Berger leidden tot een scherpe partij waarin Otto de aanval kiest over de halfopen h-lijn. De dame van Rob komt in het nauw en met een subtiele pionzet van Otto wordt zij gevangen waarna Rob het direct opgeeft: terecht, wat is het (schaak)leven zonder dames? Evert Baak krijgt met zwart tegen Monique Keuzenkamp een loperoffer op f7 om zijn oren. Het offer is niet goed maar je moet wel even de juiste zetten doen anders kun je vreselijk de boot ingaan. Evert vond inderdaad de juiste voortgang, Monique bleef een stuk achter en moest een nederlaag incasseren.
Jos Bergers speelde opnieuw een leuke partij en boekte zijn tweede achtervolgende overwinning. Met wit tegen Jan Nienhuis won hij een kwaliteit maar moest vervolgens een stuk inleveren door een listige paardvork van Jan. Jos plantte twee torens op de zevende rij, moest nog even uitkijken voor een mogelijke zwarte aanval tegen de koning maar haalde zijn dame erbij en forceerde mat in twee.
Na zes ronden gaat Armin Segger aan de leiding met zes punten, op een punt gevolgd door Frans Pieter van den Bos en Ton Bodaan. Ferdi Sieben staat vierde met 4½ uit 6.
De spanning is terug, de trein is tot stilstand gekomen. Armin Segger, die zes ronden lang als een niet te stoppen TGV door het veteranenlandschap raasde, ontmoette in Frans Pieter van den Bos een stootblok van formaat. Frans Pieter had geen keus: met een punt achterstand op Armin móest hij deze partij winnen om kans te behouden op de titel. Dat lukte, met zwart gaf hij Armin in een Franse partij ogenschijnlijk geen kans om in zijn spel te komen. Na tegengestelde rokades won Frans Pieter de pion op c2 en kreeg hij sterk spel over de damevleugel. Na het binnendringen van de toren en het verlies van een tweede pion gaf Armin zich na 36 zetten voor het eerst in dit toernooi gewonnen. Voor Ton Bodaan gold in feite hetzelfde als voor Frans Pieter. Ook hij had een punt achterstand en ook hij moest dus winnen om zijn titelkansen levend te houden. En ook Ton lukte dat! Tegenstander Ferdi Sieben (met 4½ uit 6 op een knappe vierde plaats bij het ingaan van deze ronde) kreeg met zwart geen kans en incasseerde zijn eerste nederlaag. Dat betekent dat we een kopgroep van drie man hebben met 6 uit 7: Ton, Frans Pieter en Armin. Van hen heeft Ton de meeste weerstandspunten, maar het verschil is minimaal. Een spannend slot lijkt dus verzekerd!
Achter dit drietal nestelde John Tan zich haast geruisloos op een vierde plek. Tegen Ton van der Zijden boekte hij in een waar tijdnoodduel zijn derde achtereenvolgende overwinning en dat bracht hem, als enige, op vijf punten, een punt van de koplopers dus. De overige spelers die op 4 punten stonden speelden remise en dat geeft hen (Bob Ameling, Leo Duijvesteijn en Karl Baak) minieme kansen op de titel maar uiteraard nog wel goede kans op een 2e of 3e prijs of een prijs in de categorie 60- of 70-plus. Dat geldt ook voor Max van Herpen, Kees Vink, Ton Thijssen en Ruurd Kunnen die allen wonnen en zich in het 8-man tellende peloton van 4½-punters voegden. Sommigen van hen hoefden daar deze avond op het oog weinig moeite voor te doen (Ton), anderen moesten vol aan de bak (Max en Kees) of konden enig geluk goed gebruiken (Ruurd). In de grote middenmoot werd eveneens flink gestreden wat menig fraaie partij opleverde. Otto Boot speelde met wit een prima pot tegen Karel Stolte, kreeg actief spel en druk op de zwarte koningsstelling. Otto belegerde pion g6 met dame, loper en paard en nadat dit kleinood niet meer afdoende verdedigd kon worden (en dus van het bord verdween) stortte de zwarte stelling ineen en wist Otto een vol punt aan te tekenen. Mooi gespeeld!
Ook André van der Weijde speelde een uitstekende partij. De dag ervoor in het OPK te Delft nog een zeer spannende remise met zwart tegen uw wedstrijdleider, vanavond met wit in zijn geliefde 1.f4 volop ten aanval tegen de zwarte stukken van Theo van Vorselen. De druk werd constant opgevoerd en het kostte Theo veel tijd om verdedigend de zaak op orde te houden. Dat lukte niet, Theo bezweek en André kwam weer op een 50%-score. Ook Adrey Caljé kwam op 50 procent door clubgenoot Jan Nienhuis in een lange en taaie partij te verslaan. Adrey won een stuk maar het leek allemaal nog niet zo eenvoudig. Uiteindelijk moest Jan toch capituleren. Onderin werd het duel tussen de Pomarianen Jan Zonneveld en Jos Bergers zeker geen verdelievende puntendeling. In het verre middenspel bood Jos remise aan maar Jan zag nog kansen en speelde door. Dat inititatief werd beloond met een overwinning en een plek op de ranglijst net onder de middenmoot.
Zelf speelde ik met zwart een aardige partij tegen Maurits Bons. Na een wat ongebruikelijke Siciliaan kreeg Maurits een ijzersterk loperpaar. Ik besloot de kwaliteit te geven om in ieder geval één van die dingen van het bord te halen. Bovendien was de pionnenstructuur van Maurits niet ideaal zodat ik mezelf nog wel enige kansen gaf. Die had ik ook maar Maurits speelde het goed en nauwkeurig uit en was in wederzijdse tijdnood net iets gehaaider dan de wedstrijdleider en sleepte zodoende het punt binnen. Goed, al met al weer een enerverende en geslaagde avond die drie koplopers opleverde: Ton Bodaan, Frans Pieter van den Bos en Armin Segger. John Tan volgt op een punt achterstand. Nog twee ronden te gaan waarin het nog alle kanten op kan.
Met nog één ronde te gaan blijft het ongemeen spannend in dit PK voor veteranen en senioren. De drie koplopers spelen alledrie remise en blijven met 6½ punten een vol punt voor op een groepje van drie man. Ook de 8e ronde levert weer een aantal fraaie partijen op. Clubgenoten en mede-koplopers Armin Segger en Ton Bodaan delen het punt terwijl de derde koploper, Frans Pieter van den Bos, tegen John Tan ook niet verder komt dan een half punt. Frans Pieter heeft een prettige stelling maar eens te meer blijkt dat John een lastige tegenstander is om te verslaan. Vlak achter de top grijpen enkele spelers hun laatste kans om nog in de prijzen te vallen. Ton Thijssen verslaat Bob Ameling en de pion voorsprong van Leo Duijvesteijn is, ondanks een sterk loperpaar van Karl Baak, genoeg voor de winst. Ton en Leo voegen zich daarmee, samen met John, in het clubje 5½-punters die zeker nog voor een prijs in aanmerking komen.
Onder de subtop spelen Kees Vink en Ruurd Kunnen de langste partij van de avond. Kees bereikt een toreneindspel met een pion meer dat er zeer kansrijk uitziet. Achter het bord is het altijd lastiger dan aan de zijlijn waar de stuurlui staan. Kees ziet geen betere voortzetting en gaat in op de zetherhaling die Ruurd aanbiedt: remise na zware strijd. Adrey Caljé trekt zich weinig aan van het forse ratingverschil met zijn tegenstander Frans Vreugdenhil en legt een onvervalst Koningsgambiet op het bord, inclusief paardoffer op f7. Frans moet alle zeilen bijzetten om de boel bij elkaar te houden wat hem aardig lukt. Adrey mist in het middenspel nog wel een goede kans en in het eindspel komt hij net tekort waarmee Frans er alsnog met een vol punt vandoor gaat. Dapper gespeeld van Adrey, dat moet gezegd! De wedstrijdleider speelt met wit tegen Frits Varenkamp en gaat enthousiast ten aanval. Iets te enthousiast, zo blijkt. Het dameoffer is niet geheel correct (lees: totaal misplaatst), Frits doet een paar nauwkeurige zetten en strijkt de overwinning op.
Onderaan de ranglijst doen Monique Keuzenkamp en Jan Nienhuis goede zaken. Monique verslaat Bertus Groot die de partij volledig uit handen geeft terwijl Jan zijn score verdubbelt na winst op Michel Onderwater. Opnieuw een geslaagde avond wat mij betreft. Met nog één ronde te gaan is het in alle categorieën nog spannend en zal de 9e en laatste ronde het nodige vuurwerk gaan opleveren.
Het zit erop, het kampioenschap is voorbij. De 9e en laatste ronde leverde weer een aantal prachtige partijen op en een ongemeen spannend slot. Koploper Armin Segger (samen met Ton Bodaan en Frans Pieter van den Bos de laatste ronde ingegaan met 6½ uit 8) wist als eerst van het leidende drietal zijn partij tegen Leo Duijvesteijn te winnen. Menigeen feliciteerde Armin op dat moment al met het kampioenschap: hij had na 8 ronden immers één weerstandspunt meer dan Ton en twee meer dan Frans Pieter. Maar weerstandspunten zijn lastig om 'zomaar' even te berekenen: het hangt van de prestaties van je tegenstanders af die je gedurende het toernooi hebt gehad.
Waar het allemaal toch een beetje om ging...
De druk lag dus bij de andere twee koplopers die tegen elkaar speelden. Alleen winst was voldoende voor de eerste plaats en dan zouden de weestandspunten de doorslag geven. In deze partij speelde Ton zeer degelijk en kwam Frans Pieter niet lekker in zijn spel. Langzaam maar zeker versterkte Ton zijn stelling terwijl die van Fran Pieter lastig was om te spelen. Uiteindelijk gaf Frans Pieter zich gewonnen en kwam ook Ton op 7½ punten, Frans Pieter bleef steken op de derde plaats maar kan toch terugkijken op een goed toernooi.
De spelers moesten nog even geduld uitoefenen: pas na de laatste partij kon de balans worden opgemaakt als het onvolprezen programma 'Swissmaster' de eindscores, inclusief weerstandspunten en ander cijfermateriaal zou uitspugen. Toen dat was gebeurd bleek niet Armin, maar Ton als winnaar uit de bus te zijn gekomen met 1½ weerstandspunt meer dan zijn clubgenoot! Ton Bodaan is dus de nieuwe kampioen en volgt daarmee Frans Hoynck van Papendrecht op!
Bij de 60-plussers werd HSB-voorzitter Ruurd Kunnen, evenals vorig jaar, kampioen door in de laatste ronde van Ton van der Zijden te winnen. Zilver was hier voor Ton Thijssen, ondanks een nederlaag tegen John Tan die een prima partij speelde en de vierde plaats opeiste onder de 50-plussers. Leo Duijvesteijn werd hier derde, met 1½ weerstandpunt minder dan Ton.
Voor het eerst waren er dit jaar ook prijzen voor de 70-plussers die met zeven man goed vertegenwoordigd waren. Bob Ameling was hier van begin af aan bovenaan de ranglijst te vinden en ondanks nederlagen in de 6e en 8e ronde wist hij zijn leiderspositie vast te houden. Een remise in de laatste ronde tegen clubgenoot Otto Boot bracht hem op 5 punten, evenveel als Foppe-Jan Montsma maar Bob verzamelde iets meer weerstandspunten. Het prijzengeld in deze categorie werd door Bob en Foppe-Jan. Wat mij betreft was het een geslaagd toernooi dat ik met plezier heb mogen 'leiden', al viel er weinig of niets te doen voor de wedstrijdleider: je hebt eigenlijk geen kind aan die veteranen en senioren... Ik hoop in ieder geval dat u allen met plezier en enthousiasme uw partijen gespeeld heeft en dank u voor uw deelname.
Frans Hoynck van Papendrecht, hoofdredacteur van De Oud-Hagenaar, heeft een aantal fraaie foto's gemaakt en een stukje geschreven voor zijn krant: houd u die dus in de gaten! Ik hoop u volgend jaar weer te zien, of wellicht eerder bij het algemene PK van de HSB. Plaats van handeling van dat toernooi is nog niet bekend maar zal zo spoedig mogelijk, evenals de speeldata, bekend worden gemaakt.