PK Veteranen 2012
Op maandag 27 februari 2012 startte het PK Veteranen/Senioren 2012 in twee categorieën: 50-plussers en 60-plussers. Ook dit jaar was schaakvereniging Pomar organisator en gastheer voor dit HSB-evenement. De vertrouwde speelavond van de laatste jaren (vrijdagavond) moest min of meer noodgedwongen worden verlaten: de organisatie durfde het niet aan een PK te organiseren in een locatie waarin achter een muurtje een jeugdhonk is gevestigd waarin de jeugd naar hartelust zijn gang kan gaan. Naarstig ging de organisatie op zoek naar een andere locatie op de vrijdagavond (dat bleek lastig op zo'n korte termijn) danwel een andere avond in de speellocatie van Pomar. De woensdagavond zou ideaal geweest zijn (er is geen enkele club in de HSB die op woensdag speelt) maar deze avond bleek niet beschikbaar. Uiteindelijk is gekozen voor de maandagavond waarbij de organisatie zich ervan bewust was dat er diverse clubs op deze avond hun speelavond hebben. Er was dan ook rekening gehouden met een lagere opkomst dan vorig jaar toen 52 veteranen en senioren deelnamen aan dit PK. Die verwachting kwam uit: de teller bleef dit jaar staan op 38 deelnemers, 14 minder dus dan vorig jaar. Ik moet u zeggen: 38 deelnemers vind ik persoonlijk geen slechte score. Voor het algemene PK in het najaar (dat vorig jaar succesvol bij Pomar werd ondergebracht) zullen we zeer waarschijnlijk toch iets anders moeten bedenken. Wordt vervolgd!
Ton Bodaan, vorig jaar kampioen bij de 50-plussers en tevens algeheel kampioen, kon zijn titel helaas niet verdedigen maar de kampioen bij de 60-plussers, Gerbrand Beekman, was er ook dit jaar weer bij. De favoriet bij de 50+, zeker op papier, is Frans Hoynck van Papendrecht (Rijswijk), maar hij kan in deze categorie geduchte tegenstand verwachten van Frans Pieter van den Bos (DD), Hans van der Wijk (Promotie), John Tan (Promotie) en Theo van Orsouw (DD), om er slechts een paar te noemen. Titelverdiger bij de 60+ Gerbrand Beekman krijgt het niet gemakkelijk met o.a. nieuwkomers Foppe-Jan Montsma en Adri Voermans (beiden DD) en oud-gedienden Ruurd Kunnen (Promotie) en Maurits Bons (Haeghe Ooievaar) onder de deelnemers.
Naast vele oude bekenden doen er dit jaar ook weer een aantal nieuwe gezichten mee en dat is een mooie ontwikkeling lijkt me! De 38 deelnemers vertegenwoordigen 11 clubs in de HSB. DD is dit jaar hofleverancier met maar liefst negen deelnemers, maar traditiegetrouw zijn gastheer Pomar (7) en Haeghe Ooievaar (6) ook goed vertegenwoordigd.
Namens de HSB hield André Wagner (dit jaar ook zelf deelnemer) op deze eerste avond een kort openingswoordje, waarin hij iedereen welkom heette, verheugd was dat er toch nog een toernooi kon worden gehouden en iedereen een aangenaam toernooi toewenste.
Zo'n eerste ronde levert altijd partijen op waarin het ratingverschil aanzienlijk kan zijn. Toch wisten niet alle favorieten hun partij in winst om te zetten en waren er enkele opmerkelijke uitslagen te noteren. Zo mocht Frans Pieter van den Bos achteraf gezien blij zijn met een half punt want tegenstander Jan van der Meer bood remise aan op een moment waarop hij gewonnen stond. Bob Ameling hield John Tan op remise in een toreneindspel waarin John aanvankelijk een pion meer had maar vervolgens wat al te enthousiast werd, drie pionnen verprutste en er toen dus twee achter stond. Even leek het er zelfs op dat Bob ging winnen, maar zover kwam het niet: het toreneindspel bleek toch remise.
Het DD-onderonsje tussen Theo van Vorselen en Foppe-Jan Montsma leverde Theo goed spel en een pluspion op. In de stelling die remise werd gegeven zou hij deze pion zeer waarschijnlijk weer kwijtraken zodat remise wellicht een juiste uitslag was. Ruurd Kunnen stond goed tot gewonnen tegen Otto Boot maar ging in de fout en moest zich in tijdnood tevreden stellen met een half punt. Otto Berger kwam een pion achter tegen Adri Voermans maar had wel actief stukkenspel. In tijdnood gaf Adri zijn dame weg en enkele zetten later had Otto het volle punt binnen. De laatste 'verrassing' kwam tot stand in het duel tussen Karel Stolte en Allart Haverkamp. Allart speelde een degelijke partij waarin Karel nauwelijks een vuist kon maken en zijn handen mocht dichtknijpen met een half punt.
De overige duels verliepen volgens het 'normale' patroon waarin de op papier sterkere speler van de zwakkere wint. Sommigen moesten daar echter wel hard voor werken. Zo kreeg Wouter van Markenstein de overwinning zeker niet cadeau van clubgenoot Frans van der Elst en ook Gerbrand Beekman (winst op Pim van der Meiden), Kees Vink (te sterk voor Jan van Lier) en Maurits Bons (winst op Peter de Man in een van de langste partijen van de avond) hadden bepaald geen makkie. Het duel tussen André Wagner en Jan Nienhuis ging lange tijd gelijk op en de stelling was lang niet eenvoudig. André wist echter met dame en toren binnen te komen en toen was het over en uit.
Al met al een geslaagde eerste ronde van dit PK waarin enkelen onder het genot van een pilsje, wijntje, chocomel met slagroom of iets anders nog even de avond doornamen aan de bar.
Een overzicht van de speelzaal tijdens de 1e ronde
De tweede ronde
Op maandag 5 maart werd de tweede ronde van het PK Veteranen/Senioren 2012 gespeeld en dat leverde weer een aantal fraaie partijen op. Wellicht de mooiste van de avond (hoewel smaken verschillen) was die tussen Maurits Bons met wit tegen Frans Hoynck van Papendrecht. Frans kwam aanvankelijk goed te staan maar Maurits nam het initiatief later in de partij over. Dat resulteerde in een duidelijk betere stelling, misschien stond Maurits zelfs wel gewonnen. In vliegende tijdnood (waar hebben we dat eerder gezien?) koos hij echter niet de beste voortzetting waarna Frans in een remise-achtig toreneindspel alsnog het volle punt pakte: Maurits ging door z'n vlag. Een boeiende partij die menig toeschouwer trok.
Ook Ton Vissers speelde een mooie partij en bracht Bob Ameling met een zeer fraaie zet (Lg5!) danig in de problemen. Bob vond achter het bord niet het juiste antwoord en Ton kon met een paard de witte stelling binnendraven en de winst pakken.
Theo van Orsouw wist op fraaie wijze een loper-tegen-paardeindspel met een pion meer te winnen van André Wagner. Op het juiste momen wist hij met z'n loper het paard van de belangrijkste velden af te houden waarna promotie niet meer te voorkomen was. Hans van der Wijk speelde de opening tegen Frans Engering niet helemaal goed wat een pion kostte. Die won hij even later weer terug en bovendien wist hij de pionnenstructuur van Frans aardig om zeep te helpen. Hans won een kwaliteit en daarmee ook de partij.
De reactie van Theo van Vorselen na afloop van zijn verloren partij tegen clubgenoot Adri Voermans deed vermoeden dat hij niet echt tevreden was over het verloop van de partij en het behoorlijk had verprutst. Schaken is een mooie sport, maar kan ook wreed zijn...
André van der Weijde hield John Tan keurig op remise en dat lukte ook Otto Boot tegen Karel Stolte en Rob van Duivenboden tegen Frans van der Elst. Voor Rob had er zelfs nog wat meer ingezeten als hij het toreneindspel met een pion meer had weten te winnen.
Na twee ronden gaan zes man aan de leiding met de maximale score van 2 uit 2, gevolgd door vier spelers met een half puntje achterstand. Daarachter volgt een enorm peloton met 1 uit 2.
Maurits Bons aan de vertrouwde chocomel met slagroom
De derde ronde
Na een weekje rust op 12 maart (er waren toen wel erg veel externe HSB-wedstrijden) storten de 38 deelnemers zich op 19 maart op hun partijen in de derde ronde. Ook deze avond konden we weer genieten van een paar mooie en boeiende partijen. De zes koplopers met 2 uit 2 speelden in drie onderlinge partijen tegen elkaar en in elk daarvan was een Pomarlid betrokken. Zij hadden het niet makkelijk: Gerbrand Beekman moest zijn meerdere erkennen in Theo van Orsouw die een toren en paard in de witte stelling bracht waarna mat of dameverlies onvermijdelijk was, Wouter van Markenstein redde het niet tegen oude bekende Frans Hoynck van Papendrecht die na een paardinval op b7 een vol stuk won en alleen Kees Vink wist op de topborden een half punt voor Pomar te bemachtigen door Hans van der Wijk in een dame-eindspel op remise te houden.
Ton Vissers en Frans Pieter van den Bos speelden een interessante partij waarin Frans Pieter een sterk loperpaar had en Ton niet tot rokade kwam. Het zag er behoorlijk dreigend uit voor Ton maar hij verdedigde zich uit alle macht en bereikte een eindspel met twee paarden en vijf pionnen tegen twee lopers en zes pionnen. Wellicht was dit nog wel te houden maar de tijd ging ook een woordje meespreken. Ton ging uiteindelijk door zijn vlag in een stelling waarin in de analyses achteraf zelfs nog een winstvariant voor Ton werd gevonden: een lastige stelling dus!
Monique Keuzenkamp wist het Maurits Bons ondanks een tijdsachterstand van 55 minuten (bus gemist en die dingen rijden 's avonds maar één keer in het half uur...) nog knap lastig te maken maar Maurits hield het hoofd koel en pakte alsnog een vol punt. Karel Stolte miste al vrij snel in de partij een stuk tegen Adri Voermans, verdedigde zich echter goed en wist de nederlaag nog enkele uren uit te stellen.
Wim Schout had er echt zin in deze avond, offerde tegen Rob van Duivenboden zonder blikken of blozen twee stukken voor een koningsaanval maar moest toezien dat die toch niet echt doorsloeg. Toen vervolgens ook de dame eraf ging was het tijd om op te geven. Moedig gespeeld, dat wel!
Kortom, er was weer genoeg te beleven deze 3e ronde waarover ik toch nog een korte opmerking wil maken.
Gedurende deze avond ging op een gegeven moment een mobieltje af, niet hard maar wel duidelijk hoorbaar. Hoewel het reglement duidelijk is in dit soort zaken ben ik niet zo'n voorstander van het uitdelen van reglementaire nullen voor dit soort overtredingen. Het zou ook absoluut niet passen in de sfeer van dit toernooi. U weet echter allen dat een mobieltje uit of in ieder geval op trilstand hoort te staan. Ik heb de desbetreffende persoon deze keer een waarschuwing gegeven, maar de boodschap mag duidelijk zijn: het hoorbaar afgaan van een een mobieltje levert een reglementaire nul op. U bent gewaarschuwd :-)
Na drie ronden zijn er nog maar twee man met de perfecte score van 3 uit 3: Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht. Zij spelen in de vierde ronde tegen elkaar. Vier man volgen op een half puntje achterstand.
Mede-koploper Frans Hoynck van Papendrecht in gedachten verzonken,
naast hem Hans v/d Wijk
De vierde ronde
Maandag 26 maart werd de 4e ronde van het PK Veteranen/Senioren 2012 gespeeld. De twee koplopers met 3 uit 3, Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht, speelden tegen elkaar. Dat werd een boeiende partij waarin Theo lange tijd goed standhield maar uiteindelijk moest zwichten voor de druk van Frans die steeds groter werd. Frans dus alleen aan kop met 4 uit 4!
Kees Vink pakte de ongedeelde tweede plaats dankzij een prachtige overwinning met wit op Adri Voermans. Even leek het erop dat Kees een zwarte loper kon insluiten met de subtiele zet c3 maar Adri wist dit door goed verdedigen te voorkomen. Kees won echter wel een belangrijke pion (terug) op e6 en kwam vervolgens met het paard op f7 binnen. Na de fraaie slotzet van Kees (met kwaliteitswinst of meer als resultaat) gaf Adri het op: een mooie overwinning van Kees!
Monique Keuzenkamp gaf al vrij snel een stuk weg tegen Frans Engering maar juist vanaf dat moment ging ze goed spelen. Ze maakte het Frans behoorlijk lastig en het kostte hem behoorlijk wat tijd om de juiste verdediging te vinden. Dat lukte hoewel Monique op een gegeven moment een fraaie remise miste die echter wel diep verborgen zat.
Maurits Bons ging met succes op jacht naar de koning van Evert Baak en het leek haast 'als vanzelf' te spelen. Een op het oog eenvoudige overwinning voor Maurits maar zo simpel zal het wel niet geweest zijn.
Ruurd Kunnen besliste met een fraaie slotzet zijn partij tegen John Tan, Jan van der Meer leverde twee pionnen in tegen Otto Boot maar wist er toch nog remise uit te slepen (achteraf bleek dat hij (weer!) gewonnen stond in de eindstelling...) en André Wagner kreeg een ijzersterke pionnenformatie op d3, c4, en e5 tegen Bob Ameling. Bob dacht er een paard tegenaan te kunnen gooien voor een koningsaanval maar André pakte het beest pas een zet later zodat eeuwig-schaak motieven uit de stelling waren gehaald. Met een stuk achter viel er daarna weinig eer meer te behalen voor Bob.
Wouter van Markenstein won van clubgenoot Loek Beekman maar had daar wel enige medewerking van Loek voor nodig: één foutje was genoeg om een gelijkwaardige stelling om zeep te helpen. Alfred van der Helm hield zeer lang stand tegen Edwin van der Leij maar een al te enthousiaste koningsmars liep fataal af. Allart Haverkamp pakte een vol punt tegen Wim Schout die verzuchtte: "Het lukt niet, het hele seizoen eigenlijk al niet". Tja, soms zit het mee, soms zit het (erg) tegen...
Na vier ronden en bijna halverwege (lastig met 9 ronden...) hebben we één koploper: Frans Hoynck van Papendrecht heeft al zijn partijen gewonnen! Kees Vink volgt op een half puntje achterstand en mag het in de 5e ronde opnemen tegen Frans.
Alfred v/d Helm redde het net niet tegen Edwin v/d Leij,
daarachter Monique Keuzenkamp tegen Frans Engering
De vijfde ronde
Op maandag 2 april togen bijna 40 schakers richting De Schilp om in de vijfde ronde weer een poging te wagen een historische partij op de mat te leggen. Koploper Frans Hoynck van Papendrecht (4 uit 4!) speelde in deze ronde met wit tegen Kees Vink die met 3½ uit 4 en een ongedeelde tweede plaats de vijfde ronde inging. Dit werd een fraaie partij waarin Frans hard moest vechten voor het volle punt. Kees speelde namelijk een prima wedstrijd, kwam zelfs een pion voor maar Frans had wel actief tegenspel en won de pion terug. Nadat er nog een pion op de damevleugel verloren ging, werd het lastig voor Kees. Een foutje versnelde het einde van de partij en daarmee kwam Frans op 5 uit 5: wie gaat hem stoppen?!
Theo van Orsouw kwam op 4 uit 5 na winst op Maurits Bons die goed speelde maar in razende tijdnood torenverlies of mat niet kon voorkomen. Ook Hans van der Wijk kwam op 4 punten door in een lange en taaie partij Wouter van Markenstein te verslaan. In het eindspel met aan beide kanten twee lichte stukken en zes pionnen stond Hans iets beter en de tijdnood van Wouter maakte zijn stelling er niet beter op. Wouter ging door z'n vlag maar de eindstand was waarschijnlijk ook wel verloren voor hem. De derde en laatse speler die op 4 punten kwam was Frans Pieter van den Bos. Hij kreeg met wit een lekkere stelling tegen Ruurd Kunnen, won een pion en kwam met een toren op d6 binnen. Het was nog lang niet gedaan maar met gedudig spel haalde Frans Pieter de volle buit binnen.
Gerbrand Beekman won een fraaie partij tegen André Wagner. Hij kreeg een toren en drie pionnen voor twee stukken in een behoorlijk complexe stelling die vooral Gerbrand nogal wat bedenktijd kostte. André offerde een stuk terug voor twee pionnen waarna Gerbrand afwikkelde naar een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen in het centrum. In deze eindfase heeft André misschien ergens een kans op remise gemist, Gerbrand promoveerde en wist deze boeiende partij te winnen waarmee hij zijn score op 3½ uit 5 bracht.
Ton Vissers speelde een zeer boeiende partij met zwart tegen John Tan. Ton kreeg drie pionnen voor een stuk en had een konstante dreiging richting de witte koning. Langzaam maar zeker wist Ton zijn stelling te verbeteren en de winst te pakken: fraai gespeeld!
Allart Haverkamp was zo vriendelijk in volkomen gelijke stelling een volle toren cadeau te doen waar zijn tegenstander Rob van Duivenboden wel raad mee wist, maar Bob Ameling kon dat veel beter! Hij bereikte met wit tegen Karel Stolte een lekkere stelling en had de zwarte koning in het vizier. Op jacht naar de hoogste eer, eeuwige roem, onsterfelijkheid en meer van dat schoons offerde hij binnen drie zetten een stuk en de dame. Karel pakte alles vriendelijk aan en Bob moest constateren dat de offers in feite ordinaire blunders waren. Kan gebeuren Bob, wel dapper gespeeld!
Peter de Man pakte zijn eerste overwinning ten koste van Jan Nienhuis die iets teveel pionnen weggaf en ook Jan van Lier (winst op Loek Beekman), Alferd van der Helm (te sterk voor Monique Keuzenkamp) en Wim Schout (stukwinst tegen Pim van der Meiden) konden hun eerste volle punt bijschrijven.
Na vijf ronden gaat Frans Hoynck van Papendrecht alleen aan de leiding met nog steeds een perfecte score: 5 uit 5! Theo van Orsouw, Frans Pieter van den Bos en Hans van der Wijk volgen op een punt achterstand, gevolgd door vier spelers met 3½ uit 5. In de 6e ronde gaat Hans proberen een halfje (of meer?!) te bemachtigen tegen Frans terwijl Theo het opneemt tegen Frans Pieter.
Aad van Eijk en Kor Bronts
De zesde ronde
Tweede Paasdag (maandag 9 april) werd gebruikt om Pasen te vieren, inderdaad. Geen ronde dus in het PK Veteranen zodat men een week extra had om zich voor te bereiden op de komende tegenstander. De zesde ronde vond dus plaats op maandag 16 april en deze ronde was qua uitslagen de meest bizarre tot nu toe.
Zo had Wouter van Markenstein aanvankelijk geen enkel probleem in zijn partij tegen Rob van Duivenboden. Hij kreeg een enorme koningsaanval, won een kwaliteit, bouwde dat uit tot een volle toren waarna de winst een kwestie van tijd leek. Dat viel tegen... Er ging iets gruwelijks mis, Wouter gaf spontaan de toren terug en stond op dat moment een pion achter in een loper-tegen-paard eindspel. Met een paardschaak wist Rob vervolgens de stukken te ruilen en dat was het moment voor Wouter om gedesillusioneerd op te geven. Soms heb je van die dagen dat je het gewoon niet ziet...
Vergeleken met deze partij viel het alleszins mee wat er in de overige partijen gebeurde hoewel Pim van der Meiden een aardige poging deed om Wouter te overtreffen. In zijn partij tegen Monique Keuzenkamp gaf hij eerst een toren weg en vervolgens verdween de dame van het bord na een paardschaak.
Wim Schout kon ook niet echt tevreden zijn over zijn partij tegen Bob Ameling. Bob dirigeerde zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren en kwam een stuk voor tegen twee pionnen. Wim had echter twee torens op de zevende rij en stond op het punt diverse zwarte pionnen op te halen en een vrijwel gewonnen stelling over te houden. Hij gaf echter volkomen onnodig een kwaliteit weg en bleef achter met vier pionnen tegen een toren. Dat was over en uit, Bob schoof de partij uit naar winst.
Iets minder erg was hetgeen Jan van Lier overkwam maar het resultaat was hetzelfde: een nul. Met wit tegen Max van Herpen kwam Jan een stuk voor tegen twee pionnen en ook hier leek de winst een kwestie van tijd. Maar die tijd had Jan niet meer (althans niet veel) en hij produceerde een reeks mindere zetten, gaf een stuk weg en liet Max helemaal terugkomen in de wedstrijd.
Ook in de partij tussen Karel Stolte en Jan van der Meer had de uitslag de andere kant op kunnen gaan. Jan kon vlak na de opening een stuk winnen maar zag dit niet terwijl Karel het wel zag (maar te laat) en hóópte dat Jan het niet zag. Karel kwam nu een pion voor in een eindspel met dame en torens en toen er nog een tweede pion afging vond Jan het wel mooi geweest.
Maar goed, er werden zeker ook behoorlijke partijen afgeleverd deze avond! Koploper Frans Hoynck van Papendrecht (5 uit 5!) speelde met zwart tegen Hans van der Wijk, één van de drie achtervolgers met een punt achterstand. Het werd een boeiende partij waarin Hans een pion won maar niet tot rokade kwam en in feite een tijd lang met een toren minder speelde omdat het ding op h1 niet in het spel kwam. Toen dat in het verre middenspel toch lukte, won Frans met een kleine combinatie een stuk waarna Hans nog wel wat probeerde maar de partij 'in hogere zin' beslist was. Hiermee blijft Frans op een perfecte score staan!
De twee andere achtervolgers met vier punten, Theo van Orsouw en Frans Pieter van den Bosch, speelden tegen elkaar en ook dit werd een aardig schouwspel. Frans Pieter bood remise aan op het moment dat hij een pion achter stond in een eindspel met alleen nog de dame en torens op het bord. Theo wilde nog wel even doorspelen, maar dat pakte verkeerd uit. Frans Pieter won de pion terug, kwam er zelfs één voor in het resterende toreneindspel en wist alsnog de volle buit binnen te halen.
Peter de Man speelde met wit een lange en taaie partij tegen Edwin van der Leij. Edwin kwam met een toren op d2 binnen en veroverde een kwaliteit. Het was echter absoluut niet eenvoudig en mede dankzij het sterke loperpaar en het uitstekende verdedigende spel van Peter maakte Edwin in feite geen enkele vorderingen. Wellicht onder druk van de klok en de duur van de partij beging Peter op het eind enkele kleine onnauwkeurigheden die Edwin alsnog de gelegenheid gaven de partij naar zich toe te trekken.
Frans Engering kwam een pion achter tegen Kor Bronts maar had zeer actief stukkenspel. Hij won een stuk, hetgeen Kor pas veel later doorhad... Tja, dan wordt het lastig spelen, Frans won.
Na zes ronden gaat Frans Hoynck van Papendrecht nog steeds alleen aan de leiding met 6 uit 6! Wie of wat gaat deze man stoppen? Frans Pieter van den Bos krijgt daartoe de kans want hij mag het in de zevende ronde met zwart opnemen tegen de koploper.
Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht in een
voor hun beiden karakteristieke pose
De zevende ronde
Maandag 23 april: de zevende ronde in het PK voor Veteranen en Senioren 2012. Ik schrijf dit verslag nog dezelfde avond/nacht en neem u in vogelvlucht mee door de partijen. Let u niet op eventuele spel- en/of stijlfouten: het gaat nu even om de grote lijnen (het lijkt wel schaken...).
Ook de zevende ronde gaf weer een aantal fraaie partijen te zien met hier en daar wonderlijke uitslagen. Frans Hoynck blijft winnen, ook Frans Pieter van den Bos moest het onderspit delven en de vraag is alleen nog of Frans Hoynck het toernooi met een perfecte score zal afsluiten of dat hij in de laatste twee ronden toch ergens een halfje (of meer) gaat morsen.
Foppe-Jan Montsma deed goede zaken door Theo van Orsouw te verslaan die in een lichte vormcrisis lijkt te zitten en ook Hans van der Wijk (winst in een marathonpartij tegen Gerbrand Beekman) en Kees Vink (fraaie partij tegen Otto Berger) wisten hun achterstand op Frans Hoynck beperkt te houden tot 'slechts' 2 punten.
Max van Herpen stond van meet af aan 'lekker' tegen Ton Vissers, toch één van de verrassingen dit toernooi tot nu toe. Ton kwam niet tot rokeren en zijn stukken op de damevleugel deden lange ijd niet mee. Max versterkte rustig zijn stelling en in lichte tijdnood wist Ton het juiste verdedigingsplan niet te vinden, als dat er al was.
Karel Stolte speelde een prima partij tegen Maurits Bons, had een gelijkwaardige stelling en bovendien meer tijd op de klok, al is dat tegen Maurits niet zo verwonderlijk. Met een volkomen misplaatste damezet (nee, het was géén geniaal offer maar een ordinaire blunder) gaf Karel zijn dame weg die door Maurits in minder dan een milliseconde van het bord werd geramd. Karel vond het toen wel mooi geweest, ook al had Maurits nog slechts 40 seconden op de klok...
Een absurde partij werd op de mat gelegd door Adri Voermans en André Wagner. In het eindspel met aan beide kanten een toren, een licht stuk en wat pionnen wist André twee pionnen te winnen. Adri had echter een ijzersterke vrijpion op de b-lijn en André moest daar zijn toren voor geven. Daar mocht wel iets tegenover staan, dacht Adri, en hij gaf een paar zetten later zijn paard weg en zag zijn stelling volkomen in puin liggen: een kale toren tegen een loper en drie pionnen. Dat was behoorlijk kansloos en de winst liet André zich hierna niet meer ontgaan.
John Tan speelt nog niet 'zijn' toernooi en kan duidelijk beter dan de 3 uit 7 die hij na vanavond heeft, dat weten we allemaal. Vanavond moest hij zijn meerdere erkennen in Otto Boot die na zes remises zijn eerste overwinning liet aantekenen. Ook Evert Baak zal dit toernooi niet als het meest glorieuze uit zijn loopbaan beschouwen. Aad van Eijk was te sterk deze keer en ook Evert staat op een voor hem onwaardige 3 uit 7. Jan Nienhuis stond heel behoorlijk tegen André van der Weijde maar liet zich pardoes mat zetten op g7: ja, je kunt niet alles zien tijdens zo'n partij.
Peter de Man revancheerde zich voor de nederlaag die hij vorig jaar in het algemene PK van de HSB leed tegen Monique Keuzenkamp en sloeg nu genadeloos toe. Met een paar krachtzetten won hij twee stukken en dat was wel genoeg om een vol punt bij te schrijven in de annalen. In de analyse na afloop volgde er nog een aardige woordenwisseling. Monique vroeg op een gegeven moment bij een bepaalde zet: "Is dit fout?", waarop Peter subtiel antwoordde: "Lijkt me in ieder geval niet sterk". Mooi antwoord!
Het was al met al weer een mooie en gezellige avond met fraaie partijen en veel strijd: slechts twee remises in 19 partijen! De titel is zeer waarschijnlijk wel vergeven, maar de strijd om de tweede plaats is nog allerminst gestreden.
Hieronder vindt u stand aan kop in beide categorieën (WP = Weerstandspunten).
De achtste ronde wordt op maandag 7 mei gespeeld. Volgende week, 30 april, vieren we Koninginnedag en slaan we een weekje over.
Stand aan kop 50-plussers (senioren)
Stand aan kop 60-plussers (veteranen)
Kees Vink speelde een prima partij tegen Otto Berger, op de achtergrond
Max van Herpen in zijn winstpartij tegen Ton Vissers
De achtste ronde
Na een weekje rust om op gepaste wijze Koninginnedag te vieren werd op maandag 7 mei de 8e en voorlaatste ronde in het PK voor Veteranen en Senioren 2012 gespeeld. Koploper Frans Hoynck van Papendrecht, 7 uit 7 en 2 punten voorsprong bij het ingaan van deze ronde, had aan remise tegen Foppe-Jan Montsma genoeg om de titel te pakken. De partij tussen deze twee matadoren werd echter geen echte partij. Wegens persoonlijke omstandigheden kwam het Foppe-Jan goed uit om op tijd naar huis te kunnen gaan terwijl Frans Hoynck, die zeker wel voor het volle punt had willen vechten, geen aanleiding zag het remiseaanbod te weigeren. Zo werd Frans na een vlotte puntendeling kampioen in de categorie 50+, en dus ook algeheel kampioen. Hij volgde daarmee de winnaar uit 2011, Ton Bodaan, op en mag zich nu de sterkste schaker van de HSB in deze categorie noemen.
De strijd om de tweede plaats was echter meer dan spannend. Kees Vink deed uitstekende zaken door concurrent Frans Pieter van den Bos met zwart te verslaan. Aangezien Hans van der Wijk niet verder kwam dan remise tegen André Wagner (het eindspel paard en 3 pionnen tegen loper en 3 pionnen was echt potremise) staat Kees nu op een ongedeelde tweede plaats met 6 punten. Daarachter volgen vier man met 5½ punten.
Ruurd Kunnen voegde zich bij de achtervolgers door Max van Herpen te verslaan. Ruurd won een kwaliteit waarna het toren-tegen-loper eindspel, mede dankzij de pionnenopmars van Ruurd, niet meer te houden was voor Max.
Aad van Eijk stond zeker niet slecht tegen Edwin van der Leij. Aad verloor echter een stuk en dat gaf Edwin de gelegenheid de partij naar zich toe te trekken en zich met 5 uit 8 in de subtop te nestelen.
Wouter van Markenstein en Gerbrand Beekman speelden een leuke partij waarin het er lange tijd naar uitzag dat het punt gedeeld zou worden. Uiteindelijk trok Wouter in een eindspel met lopers van gelijke kleur toch aan het langste eind.
Karel Stolte was niet 100%-topfit en speelde een vlotte remise tegen Ton Vissers, terwijl Frans van der Elst een prima partij speelde tegen Kor Bronts maar in het verre eindspel een paard liet insluiten. Dat leverde slechts één pion ter compensatie op en mede gezien de tijdnood van Frans moest hij capituleren in de langste partij van de avond.
Peter de Man speelde een werkelijk uitstekende partij tegen John Tan, die op papier zo’n 450 ELO-punten meer achter zijn naam heeft staan. Peter speelde goed, geconcentreerd en het kostte John veel tijd om degelijke zetten te vinden. Peter won een kwaliteit maar het sterke loperpaar van John maakte de zaak er niet eenvoudig op. Een misrekening van John kostte een stuk maar de stelling was al min of meer verloren. Prima gespeeld Peter! Gezegd moet worden dat John dit toernooi, maar in feite al het gehele seizoen, door persoonlijke omstandigheden niet de motivatie en concentratie kan opbrengen die we van hem gewend zijn. Want dat hij beter kan weten we allemaal.
De strijd der Otto's werd beslist in het voordeel van Otto Berger. Otto Boot gaf in het middenspel een stuk weg en dat gaf Otto Berger de kans om een geweldige koningsaanval met dame, toren en loper op te zetten. Met een stuk minder was daar geen kruid tegen gewassen hetgeen de eerste nederlaag van Otto Boot betekende.
Monique Keuzenkamp verloor een stuk tegen Wim Schout maar had wel iets wat op een aanval leek. Toen die niet doorsloeg plaatste zij, met minder dan drie minuten op de klok en nog steeds een stuk minder, een tactisch remiseaanbod dat door Wim vriendelijk doch beslist werd afgewezen. Wim won, de stelling was niet te houden voor Monique.
Alfred van der Helm kreeg in zijn partij tegen Allart Haverkamp twee pionnen voor een kwaliteit en ik dacht dat Alfred helemaal niet zo slecht stond. Die twee pionnen gingen er echter weer af en Allart kreeg een aanval met dame en toren tegen de witte koning die vrij kaal stond. Daar was geen verdediging meer tegen te vinden en Allart scoorde een vol punt.
Pim van der Meiden en Jan van Lier waren beiden verhinderd, zagen geen kans vooruit te spelen en wisten ook de dinsdag en woensdag erna geen mogelijkheid te vinden elkaar op het bord te treffen. Dat gaf mij geen andere mogelijkheid hier een reglementaire 0-0 in te vullen, een wat ongebruikelijke uitslag maar in dit geval onvermijdelijk.
Het was al met al weer een mooie en gezellige avond met fraaie partijen en veel strijd: slechts vier remises in 19 partijen! De titel is dus vergeven, maar de strijd om de tweede plaats wordt pas volgende week in de laatste ronde beslist. In de categorie 60+ is nog helemaal niets beslist zoals u hieronder kunt zien aan de stand aan kop in beide categorieën (WP = Weerstandspunten, SB = Sonneborn-Bergerpunten).
De 9e en laatste ronde wordt a.s. maandag 14 mei gespeeld waarna tevens de prijsuitreiking plaats zal vinden door HSB-voorzitter Ruurd Kunnen.
Stand aan kop 50-plussers (senioren)
Stand aan kop 60-plussers (veteranen)
De negende en laatste ronde
Maandag 14 mei: de 9e en laatste ronde van het PK voor Veteranen en Senioren 2012. De kampioen bij de 50-plussers (en algeheel kampioen) was al bekend: Frans Hoynck van Papendrecht (7½ uit 8 bij het ingaan van deze laatste ronde) had een voorsprong van 1½ punt op Kees Vink en kon dus niet meer ingehaald worden. De strijd om de tweede plaats in deze categorie was echter nog zeer spannend en ook bij de 60-plussers was er nog van alles mogelijk. Hier gingen drie spelers aan kop met 5½ punten onder wie Foppe-Jan Montsma die helaas wegens omstandigheden de laatste ronde niet kon spelen.
In de categorie 50+ was Kees Vink vrijwel zeker van een 2e of 3e plaats: alleen als hij zou verliezen van André Wagner zou hij naast de bekers grijpen. Het werd echter remise en daarmee eindigde Kees op een prachtige derde plaats met 6½ punten. Hij werd op deze laatste avond nog juist voorbijgegaan door Hans van der Wijk die in een vrij dramatische partij (zeer remise-achtig toreneindspel) van Maurits Bons won. Wouter van Markenstein greep hier net naast de (geld)prijzen na verlies tegen Frans Pieter van den Bos.
In de categorie 60+ was zoals gezegd nog van alles mogelijk. In theorie kwamen hier maar liefst 14 deelnemers in aanmerking voor één van de prijzen. Ruurd Kunnen speelde een prima partij tegen kampioen Frans Hoynck en kwam een kwaliteit en een pion voor. Mede gezien de stand op de klok koos hij echter eieren voor zijn geld en bood remise aan hetgeen Frans direct accepteerde. Dit halve punt was genoeg voor Ruurd om de eerste plaats te pakken in deze categorie aangezien Maurits Bons verloor en Foppe-Jan Montsma niet kon spelen. Otto Berger kwam weliswaar na een prachtige overwinning op Edwin van der Leij op evenveel punten (6 uit 9) maar Ruurd had meer weerstandspunten en werd de nieuwe kampioen in de categorie 60+.
Otto Berger werd hier dus tweede, de beker voor de derde plaats ging naar Maurits Bons. Naast bovengenoemde spelers waren er in deze categorie nog zes deelnemers die met een geldprijs(je) naar huis gingen. Onder hen Peter de Man die opnieuw een prima wedstrijd speelde. Met zwart tegen Gerbrand Beekman kwam hij een pion voor en even later won hij een kwaliteit en nog een pion. Peter pakte de winst en kwam op 5 punten, goed voor een gedeelde vijfde plaats: een fraaie prestatie.
Individuele succesjes waren er deze avond nog voor André van der Weijde die in een lange en taaie partij een pion voorkwam tegen Adri Voermans maar uiteindelijk toch in remise moest berusten: het eindspel met beiden een dame, loper en vier pionnen was nog best lastig maar beide spelers besloten het toernooi te besluiten met een half punt en eindigde zo op 5 uit 9. Ook Ton Vissers kan terugkijken op een geslaagd toernooi. Tegen vaak sterke(re) tegenstanders scoorde hij 5 punten en dat leverde nog net een bescheiden geldprijs op.
Jan Nienhuis kwam nog juist op een 50%-score door in de laatste ronde in een aardige partij van Jan van der Meer te winnen. In een eindspel met dame en loper voor JanN tegen twee torens en een paard voor Jan v/d Meer verloor de laatste zijn paard en kwam in razende tijdnood. Dat was niet meer te houden, Jan v/d Meer verloor en bleef steken op 3½ punten.
Monique Keuzenkamp pakte nog een vol punt mee door van Jan van Lier te winnen en Pim van der Meiden wist de laatste plaats over te doen aan Alfred van her Helm door deze in een rechtstreeks duel te verslaan. Alfred stond zeker niet slecht, won een stuk voor twee pionnen maar was niet opgewassen tegen de koningsaanval die Pim op het bord toverde. Er gingen nog twee pionnen af bij Alfred en uiteindelijk ging hij mat.
Nadat André Wagner alle uitslagen had verwerkt en de geldprijzen in diverse enveloppen waren gestopt kon HSB-voorzitter Ruurd Kunnen beginnen met de prijsuitreiking. Na een kort dankwoord voor de organisatie reikte hij per categorie drie bekers uit en diverse geldprijzen. In totaal vielen maar liefst 15 deelnemers in de prijzen! De prijswinnaars per categorie:
Prijswinnaars 50-plussers (senioren):
1. Frans Hoynck van Papendrecht - KAMPIOEN 50+ (tevens algeheel kampioen)
2. Hans v/d Wijk
3. Kees Vink
Geldprijzen waren er, naast de bovengenoemde spelers, voor Frans Pieter v/d Bos, André Wagner en Theo van Orsouw.
Prijswinnaars 60-plussers (veteranen):
1. Ruurd Kunnen - KAMPIOEN 60+
2. Otto Berger
3. Maurits Bons
Voorts waren er in deze categorie geldprijzen voor Foppe-Jan Montsma, Adri Voermans, Kor Bronts, Frans Engering, Ton Vissers en Peter de Man.
Het was al met al weer een mooi en gezellig toernooi, weliswaar met minder deelnemers dan vorig jaar maar daarom niet minder geslaagd denk ik. Ik dank iedereen voor zijn of haar deelname en hoop dat er ook volgend jaar weer een dergelijk toernooi gehouden kan worden. In welke vorm (speelavond en locatie) is nog onzeker. De maandagavond is niet ideaal, wellicht gaan we op zoek naar een andere locatie voor de vrijdagavond, de ideale avond voor een dergelijk toernooi.
Frans Hoynck van Papendrecht werd kampioen in het PK voor veteranen en
senioren dat ook in 2012 bij Pomar in sporthal De Schilp werd gespeeld
HSB-voorzitter Ruurd Kunnen pakte de eerste plaats in de categorie 60+
Op maandag 27 februari 2012 startte het PK Veteranen/Senioren 2012 in twee categorieën: 50-plussers en 60-plussers. Ook dit jaar was schaakvereniging Pomar organisator en gastheer voor dit HSB-evenement. De vertrouwde speelavond van de laatste jaren (vrijdagavond) moest min of meer noodgedwongen worden verlaten: de organisatie durfde het niet aan een PK te organiseren in een locatie waarin achter een muurtje een jeugdhonk is gevestigd waarin de jeugd naar hartelust zijn gang kan gaan. Naarstig ging de organisatie op zoek naar een andere locatie op de vrijdagavond (dat bleek lastig op zo'n korte termijn) danwel een andere avond in de speellocatie van Pomar. De woensdagavond zou ideaal geweest zijn (er is geen enkele club in de HSB die op woensdag speelt) maar deze avond bleek niet beschikbaar. Uiteindelijk is gekozen voor de maandagavond waarbij de organisatie zich ervan bewust was dat er diverse clubs op deze avond hun speelavond hebben. Er was dan ook rekening gehouden met een lagere opkomst dan vorig jaar toen 52 veteranen en senioren deelnamen aan dit PK. Die verwachting kwam uit: de teller bleef dit jaar staan op 38 deelnemers, 14 minder dus dan vorig jaar. Ik moet u zeggen: 38 deelnemers vind ik persoonlijk geen slechte score. Voor het algemene PK in het najaar (dat vorig jaar succesvol bij Pomar werd ondergebracht) zullen we zeer waarschijnlijk toch iets anders moeten bedenken. Wordt vervolgd!
Ton Bodaan, vorig jaar kampioen bij de 50-plussers en tevens algeheel kampioen, kon zijn titel helaas niet verdedigen maar de kampioen bij de 60-plussers, Gerbrand Beekman, was er ook dit jaar weer bij. De favoriet bij de 50+, zeker op papier, is Frans Hoynck van Papendrecht (Rijswijk), maar hij kan in deze categorie geduchte tegenstand verwachten van Frans Pieter van den Bos (DD), Hans van der Wijk (Promotie), John Tan (Promotie) en Theo van Orsouw (DD), om er slechts een paar te noemen. Titelverdiger bij de 60+ Gerbrand Beekman krijgt het niet gemakkelijk met o.a. nieuwkomers Foppe-Jan Montsma en Adri Voermans (beiden DD) en oud-gedienden Ruurd Kunnen (Promotie) en Maurits Bons (Haeghe Ooievaar) onder de deelnemers.
Naast vele oude bekenden doen er dit jaar ook weer een aantal nieuwe gezichten mee en dat is een mooie ontwikkeling lijkt me! De 38 deelnemers vertegenwoordigen 11 clubs in de HSB. DD is dit jaar hofleverancier met maar liefst negen deelnemers, maar traditiegetrouw zijn gastheer Pomar (7) en Haeghe Ooievaar (6) ook goed vertegenwoordigd.
Namens de HSB hield André Wagner (dit jaar ook zelf deelnemer) op deze eerste avond een kort openingswoordje, waarin hij iedereen welkom heette, verheugd was dat er toch nog een toernooi kon worden gehouden en iedereen een aangenaam toernooi toewenste.
Zo'n eerste ronde levert altijd partijen op waarin het ratingverschil aanzienlijk kan zijn. Toch wisten niet alle favorieten hun partij in winst om te zetten en waren er enkele opmerkelijke uitslagen te noteren. Zo mocht Frans Pieter van den Bos achteraf gezien blij zijn met een half punt want tegenstander Jan van der Meer bood remise aan op een moment waarop hij gewonnen stond. Bob Ameling hield John Tan op remise in een toreneindspel waarin John aanvankelijk een pion meer had maar vervolgens wat al te enthousiast werd, drie pionnen verprutste en er toen dus twee achter stond. Even leek het er zelfs op dat Bob ging winnen, maar zover kwam het niet: het toreneindspel bleek toch remise.
Het DD-onderonsje tussen Theo van Vorselen en Foppe-Jan Montsma leverde Theo goed spel en een pluspion op. In de stelling die remise werd gegeven zou hij deze pion zeer waarschijnlijk weer kwijtraken zodat remise wellicht een juiste uitslag was. Ruurd Kunnen stond goed tot gewonnen tegen Otto Boot maar ging in de fout en moest zich in tijdnood tevreden stellen met een half punt. Otto Berger kwam een pion achter tegen Adri Voermans maar had wel actief stukkenspel. In tijdnood gaf Adri zijn dame weg en enkele zetten later had Otto het volle punt binnen. De laatste 'verrassing' kwam tot stand in het duel tussen Karel Stolte en Allart Haverkamp. Allart speelde een degelijke partij waarin Karel nauwelijks een vuist kon maken en zijn handen mocht dichtknijpen met een half punt.
De overige duels verliepen volgens het 'normale' patroon waarin de op papier sterkere speler van de zwakkere wint. Sommigen moesten daar echter wel hard voor werken. Zo kreeg Wouter van Markenstein de overwinning zeker niet cadeau van clubgenoot Frans van der Elst en ook Gerbrand Beekman (winst op Pim van der Meiden), Kees Vink (te sterk voor Jan van Lier) en Maurits Bons (winst op Peter de Man in een van de langste partijen van de avond) hadden bepaald geen makkie. Het duel tussen André Wagner en Jan Nienhuis ging lange tijd gelijk op en de stelling was lang niet eenvoudig. André wist echter met dame en toren binnen te komen en toen was het over en uit.
Al met al een geslaagde eerste ronde van dit PK waarin enkelen onder het genot van een pilsje, wijntje, chocomel met slagroom of iets anders nog even de avond doornamen aan de bar.
Een overzicht van de speelzaal tijdens de 1e ronde
De tweede ronde
Op maandag 5 maart werd de tweede ronde van het PK Veteranen/Senioren 2012 gespeeld en dat leverde weer een aantal fraaie partijen op. Wellicht de mooiste van de avond (hoewel smaken verschillen) was die tussen Maurits Bons met wit tegen Frans Hoynck van Papendrecht. Frans kwam aanvankelijk goed te staan maar Maurits nam het initiatief later in de partij over. Dat resulteerde in een duidelijk betere stelling, misschien stond Maurits zelfs wel gewonnen. In vliegende tijdnood (waar hebben we dat eerder gezien?) koos hij echter niet de beste voortzetting waarna Frans in een remise-achtig toreneindspel alsnog het volle punt pakte: Maurits ging door z'n vlag. Een boeiende partij die menig toeschouwer trok.
Ook Ton Vissers speelde een mooie partij en bracht Bob Ameling met een zeer fraaie zet (Lg5!) danig in de problemen. Bob vond achter het bord niet het juiste antwoord en Ton kon met een paard de witte stelling binnendraven en de winst pakken.
Theo van Orsouw wist op fraaie wijze een loper-tegen-paardeindspel met een pion meer te winnen van André Wagner. Op het juiste momen wist hij met z'n loper het paard van de belangrijkste velden af te houden waarna promotie niet meer te voorkomen was. Hans van der Wijk speelde de opening tegen Frans Engering niet helemaal goed wat een pion kostte. Die won hij even later weer terug en bovendien wist hij de pionnenstructuur van Frans aardig om zeep te helpen. Hans won een kwaliteit en daarmee ook de partij.
De reactie van Theo van Vorselen na afloop van zijn verloren partij tegen clubgenoot Adri Voermans deed vermoeden dat hij niet echt tevreden was over het verloop van de partij en het behoorlijk had verprutst. Schaken is een mooie sport, maar kan ook wreed zijn...
André van der Weijde hield John Tan keurig op remise en dat lukte ook Otto Boot tegen Karel Stolte en Rob van Duivenboden tegen Frans van der Elst. Voor Rob had er zelfs nog wat meer ingezeten als hij het toreneindspel met een pion meer had weten te winnen.
Na twee ronden gaan zes man aan de leiding met de maximale score van 2 uit 2, gevolgd door vier spelers met een half puntje achterstand. Daarachter volgt een enorm peloton met 1 uit 2.
Maurits Bons aan de vertrouwde chocomel met slagroom
De derde ronde
Na een weekje rust op 12 maart (er waren toen wel erg veel externe HSB-wedstrijden) storten de 38 deelnemers zich op 19 maart op hun partijen in de derde ronde. Ook deze avond konden we weer genieten van een paar mooie en boeiende partijen. De zes koplopers met 2 uit 2 speelden in drie onderlinge partijen tegen elkaar en in elk daarvan was een Pomarlid betrokken. Zij hadden het niet makkelijk: Gerbrand Beekman moest zijn meerdere erkennen in Theo van Orsouw die een toren en paard in de witte stelling bracht waarna mat of dameverlies onvermijdelijk was, Wouter van Markenstein redde het niet tegen oude bekende Frans Hoynck van Papendrecht die na een paardinval op b7 een vol stuk won en alleen Kees Vink wist op de topborden een half punt voor Pomar te bemachtigen door Hans van der Wijk in een dame-eindspel op remise te houden.
Ton Vissers en Frans Pieter van den Bos speelden een interessante partij waarin Frans Pieter een sterk loperpaar had en Ton niet tot rokade kwam. Het zag er behoorlijk dreigend uit voor Ton maar hij verdedigde zich uit alle macht en bereikte een eindspel met twee paarden en vijf pionnen tegen twee lopers en zes pionnen. Wellicht was dit nog wel te houden maar de tijd ging ook een woordje meespreken. Ton ging uiteindelijk door zijn vlag in een stelling waarin in de analyses achteraf zelfs nog een winstvariant voor Ton werd gevonden: een lastige stelling dus!
Monique Keuzenkamp wist het Maurits Bons ondanks een tijdsachterstand van 55 minuten (bus gemist en die dingen rijden 's avonds maar één keer in het half uur...) nog knap lastig te maken maar Maurits hield het hoofd koel en pakte alsnog een vol punt. Karel Stolte miste al vrij snel in de partij een stuk tegen Adri Voermans, verdedigde zich echter goed en wist de nederlaag nog enkele uren uit te stellen.
Wim Schout had er echt zin in deze avond, offerde tegen Rob van Duivenboden zonder blikken of blozen twee stukken voor een koningsaanval maar moest toezien dat die toch niet echt doorsloeg. Toen vervolgens ook de dame eraf ging was het tijd om op te geven. Moedig gespeeld, dat wel!
Kortom, er was weer genoeg te beleven deze 3e ronde waarover ik toch nog een korte opmerking wil maken.
Gedurende deze avond ging op een gegeven moment een mobieltje af, niet hard maar wel duidelijk hoorbaar. Hoewel het reglement duidelijk is in dit soort zaken ben ik niet zo'n voorstander van het uitdelen van reglementaire nullen voor dit soort overtredingen. Het zou ook absoluut niet passen in de sfeer van dit toernooi. U weet echter allen dat een mobieltje uit of in ieder geval op trilstand hoort te staan. Ik heb de desbetreffende persoon deze keer een waarschuwing gegeven, maar de boodschap mag duidelijk zijn: het hoorbaar afgaan van een een mobieltje levert een reglementaire nul op. U bent gewaarschuwd :-)
Na drie ronden zijn er nog maar twee man met de perfecte score van 3 uit 3: Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht. Zij spelen in de vierde ronde tegen elkaar. Vier man volgen op een half puntje achterstand.
Mede-koploper Frans Hoynck van Papendrecht in gedachten verzonken,
naast hem Hans v/d Wijk
De vierde ronde
Maandag 26 maart werd de 4e ronde van het PK Veteranen/Senioren 2012 gespeeld. De twee koplopers met 3 uit 3, Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht, speelden tegen elkaar. Dat werd een boeiende partij waarin Theo lange tijd goed standhield maar uiteindelijk moest zwichten voor de druk van Frans die steeds groter werd. Frans dus alleen aan kop met 4 uit 4!
Kees Vink pakte de ongedeelde tweede plaats dankzij een prachtige overwinning met wit op Adri Voermans. Even leek het erop dat Kees een zwarte loper kon insluiten met de subtiele zet c3 maar Adri wist dit door goed verdedigen te voorkomen. Kees won echter wel een belangrijke pion (terug) op e6 en kwam vervolgens met het paard op f7 binnen. Na de fraaie slotzet van Kees (met kwaliteitswinst of meer als resultaat) gaf Adri het op: een mooie overwinning van Kees!
Monique Keuzenkamp gaf al vrij snel een stuk weg tegen Frans Engering maar juist vanaf dat moment ging ze goed spelen. Ze maakte het Frans behoorlijk lastig en het kostte hem behoorlijk wat tijd om de juiste verdediging te vinden. Dat lukte hoewel Monique op een gegeven moment een fraaie remise miste die echter wel diep verborgen zat.
Maurits Bons ging met succes op jacht naar de koning van Evert Baak en het leek haast 'als vanzelf' te spelen. Een op het oog eenvoudige overwinning voor Maurits maar zo simpel zal het wel niet geweest zijn.
Ruurd Kunnen besliste met een fraaie slotzet zijn partij tegen John Tan, Jan van der Meer leverde twee pionnen in tegen Otto Boot maar wist er toch nog remise uit te slepen (achteraf bleek dat hij (weer!) gewonnen stond in de eindstelling...) en André Wagner kreeg een ijzersterke pionnenformatie op d3, c4, en e5 tegen Bob Ameling. Bob dacht er een paard tegenaan te kunnen gooien voor een koningsaanval maar André pakte het beest pas een zet later zodat eeuwig-schaak motieven uit de stelling waren gehaald. Met een stuk achter viel er daarna weinig eer meer te behalen voor Bob.
Wouter van Markenstein won van clubgenoot Loek Beekman maar had daar wel enige medewerking van Loek voor nodig: één foutje was genoeg om een gelijkwaardige stelling om zeep te helpen. Alfred van der Helm hield zeer lang stand tegen Edwin van der Leij maar een al te enthousiaste koningsmars liep fataal af. Allart Haverkamp pakte een vol punt tegen Wim Schout die verzuchtte: "Het lukt niet, het hele seizoen eigenlijk al niet". Tja, soms zit het mee, soms zit het (erg) tegen...
Na vier ronden en bijna halverwege (lastig met 9 ronden...) hebben we één koploper: Frans Hoynck van Papendrecht heeft al zijn partijen gewonnen! Kees Vink volgt op een half puntje achterstand en mag het in de 5e ronde opnemen tegen Frans.
Alfred v/d Helm redde het net niet tegen Edwin v/d Leij,
daarachter Monique Keuzenkamp tegen Frans Engering
De vijfde ronde
Op maandag 2 april togen bijna 40 schakers richting De Schilp om in de vijfde ronde weer een poging te wagen een historische partij op de mat te leggen. Koploper Frans Hoynck van Papendrecht (4 uit 4!) speelde in deze ronde met wit tegen Kees Vink die met 3½ uit 4 en een ongedeelde tweede plaats de vijfde ronde inging. Dit werd een fraaie partij waarin Frans hard moest vechten voor het volle punt. Kees speelde namelijk een prima wedstrijd, kwam zelfs een pion voor maar Frans had wel actief tegenspel en won de pion terug. Nadat er nog een pion op de damevleugel verloren ging, werd het lastig voor Kees. Een foutje versnelde het einde van de partij en daarmee kwam Frans op 5 uit 5: wie gaat hem stoppen?!
Theo van Orsouw kwam op 4 uit 5 na winst op Maurits Bons die goed speelde maar in razende tijdnood torenverlies of mat niet kon voorkomen. Ook Hans van der Wijk kwam op 4 punten door in een lange en taaie partij Wouter van Markenstein te verslaan. In het eindspel met aan beide kanten twee lichte stukken en zes pionnen stond Hans iets beter en de tijdnood van Wouter maakte zijn stelling er niet beter op. Wouter ging door z'n vlag maar de eindstand was waarschijnlijk ook wel verloren voor hem. De derde en laatse speler die op 4 punten kwam was Frans Pieter van den Bos. Hij kreeg met wit een lekkere stelling tegen Ruurd Kunnen, won een pion en kwam met een toren op d6 binnen. Het was nog lang niet gedaan maar met gedudig spel haalde Frans Pieter de volle buit binnen.
Gerbrand Beekman won een fraaie partij tegen André Wagner. Hij kreeg een toren en drie pionnen voor twee stukken in een behoorlijk complexe stelling die vooral Gerbrand nogal wat bedenktijd kostte. André offerde een stuk terug voor twee pionnen waarna Gerbrand afwikkelde naar een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen in het centrum. In deze eindfase heeft André misschien ergens een kans op remise gemist, Gerbrand promoveerde en wist deze boeiende partij te winnen waarmee hij zijn score op 3½ uit 5 bracht.
Ton Vissers speelde een zeer boeiende partij met zwart tegen John Tan. Ton kreeg drie pionnen voor een stuk en had een konstante dreiging richting de witte koning. Langzaam maar zeker wist Ton zijn stelling te verbeteren en de winst te pakken: fraai gespeeld!
Allart Haverkamp was zo vriendelijk in volkomen gelijke stelling een volle toren cadeau te doen waar zijn tegenstander Rob van Duivenboden wel raad mee wist, maar Bob Ameling kon dat veel beter! Hij bereikte met wit tegen Karel Stolte een lekkere stelling en had de zwarte koning in het vizier. Op jacht naar de hoogste eer, eeuwige roem, onsterfelijkheid en meer van dat schoons offerde hij binnen drie zetten een stuk en de dame. Karel pakte alles vriendelijk aan en Bob moest constateren dat de offers in feite ordinaire blunders waren. Kan gebeuren Bob, wel dapper gespeeld!
Peter de Man pakte zijn eerste overwinning ten koste van Jan Nienhuis die iets teveel pionnen weggaf en ook Jan van Lier (winst op Loek Beekman), Alferd van der Helm (te sterk voor Monique Keuzenkamp) en Wim Schout (stukwinst tegen Pim van der Meiden) konden hun eerste volle punt bijschrijven.
Na vijf ronden gaat Frans Hoynck van Papendrecht alleen aan de leiding met nog steeds een perfecte score: 5 uit 5! Theo van Orsouw, Frans Pieter van den Bos en Hans van der Wijk volgen op een punt achterstand, gevolgd door vier spelers met 3½ uit 5. In de 6e ronde gaat Hans proberen een halfje (of meer?!) te bemachtigen tegen Frans terwijl Theo het opneemt tegen Frans Pieter.
Aad van Eijk en Kor Bronts
De zesde ronde
Tweede Paasdag (maandag 9 april) werd gebruikt om Pasen te vieren, inderdaad. Geen ronde dus in het PK Veteranen zodat men een week extra had om zich voor te bereiden op de komende tegenstander. De zesde ronde vond dus plaats op maandag 16 april en deze ronde was qua uitslagen de meest bizarre tot nu toe.
Zo had Wouter van Markenstein aanvankelijk geen enkel probleem in zijn partij tegen Rob van Duivenboden. Hij kreeg een enorme koningsaanval, won een kwaliteit, bouwde dat uit tot een volle toren waarna de winst een kwestie van tijd leek. Dat viel tegen... Er ging iets gruwelijks mis, Wouter gaf spontaan de toren terug en stond op dat moment een pion achter in een loper-tegen-paard eindspel. Met een paardschaak wist Rob vervolgens de stukken te ruilen en dat was het moment voor Wouter om gedesillusioneerd op te geven. Soms heb je van die dagen dat je het gewoon niet ziet...
Vergeleken met deze partij viel het alleszins mee wat er in de overige partijen gebeurde hoewel Pim van der Meiden een aardige poging deed om Wouter te overtreffen. In zijn partij tegen Monique Keuzenkamp gaf hij eerst een toren weg en vervolgens verdween de dame van het bord na een paardschaak.
Wim Schout kon ook niet echt tevreden zijn over zijn partij tegen Bob Ameling. Bob dirigeerde zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren en kwam een stuk voor tegen twee pionnen. Wim had echter twee torens op de zevende rij en stond op het punt diverse zwarte pionnen op te halen en een vrijwel gewonnen stelling over te houden. Hij gaf echter volkomen onnodig een kwaliteit weg en bleef achter met vier pionnen tegen een toren. Dat was over en uit, Bob schoof de partij uit naar winst.
Iets minder erg was hetgeen Jan van Lier overkwam maar het resultaat was hetzelfde: een nul. Met wit tegen Max van Herpen kwam Jan een stuk voor tegen twee pionnen en ook hier leek de winst een kwestie van tijd. Maar die tijd had Jan niet meer (althans niet veel) en hij produceerde een reeks mindere zetten, gaf een stuk weg en liet Max helemaal terugkomen in de wedstrijd.
Ook in de partij tussen Karel Stolte en Jan van der Meer had de uitslag de andere kant op kunnen gaan. Jan kon vlak na de opening een stuk winnen maar zag dit niet terwijl Karel het wel zag (maar te laat) en hóópte dat Jan het niet zag. Karel kwam nu een pion voor in een eindspel met dame en torens en toen er nog een tweede pion afging vond Jan het wel mooi geweest.
Maar goed, er werden zeker ook behoorlijke partijen afgeleverd deze avond! Koploper Frans Hoynck van Papendrecht (5 uit 5!) speelde met zwart tegen Hans van der Wijk, één van de drie achtervolgers met een punt achterstand. Het werd een boeiende partij waarin Hans een pion won maar niet tot rokade kwam en in feite een tijd lang met een toren minder speelde omdat het ding op h1 niet in het spel kwam. Toen dat in het verre middenspel toch lukte, won Frans met een kleine combinatie een stuk waarna Hans nog wel wat probeerde maar de partij 'in hogere zin' beslist was. Hiermee blijft Frans op een perfecte score staan!
De twee andere achtervolgers met vier punten, Theo van Orsouw en Frans Pieter van den Bosch, speelden tegen elkaar en ook dit werd een aardig schouwspel. Frans Pieter bood remise aan op het moment dat hij een pion achter stond in een eindspel met alleen nog de dame en torens op het bord. Theo wilde nog wel even doorspelen, maar dat pakte verkeerd uit. Frans Pieter won de pion terug, kwam er zelfs één voor in het resterende toreneindspel en wist alsnog de volle buit binnen te halen.
Peter de Man speelde met wit een lange en taaie partij tegen Edwin van der Leij. Edwin kwam met een toren op d2 binnen en veroverde een kwaliteit. Het was echter absoluut niet eenvoudig en mede dankzij het sterke loperpaar en het uitstekende verdedigende spel van Peter maakte Edwin in feite geen enkele vorderingen. Wellicht onder druk van de klok en de duur van de partij beging Peter op het eind enkele kleine onnauwkeurigheden die Edwin alsnog de gelegenheid gaven de partij naar zich toe te trekken.
Frans Engering kwam een pion achter tegen Kor Bronts maar had zeer actief stukkenspel. Hij won een stuk, hetgeen Kor pas veel later doorhad... Tja, dan wordt het lastig spelen, Frans won.
Na zes ronden gaat Frans Hoynck van Papendrecht nog steeds alleen aan de leiding met 6 uit 6! Wie of wat gaat deze man stoppen? Frans Pieter van den Bos krijgt daartoe de kans want hij mag het in de zevende ronde met zwart opnemen tegen de koploper.
Theo van Orsouw en Frans Hoynck van Papendrecht in een
voor hun beiden karakteristieke pose
De zevende ronde
Maandag 23 april: de zevende ronde in het PK voor Veteranen en Senioren 2012. Ik schrijf dit verslag nog dezelfde avond/nacht en neem u in vogelvlucht mee door de partijen. Let u niet op eventuele spel- en/of stijlfouten: het gaat nu even om de grote lijnen (het lijkt wel schaken...).
Ook de zevende ronde gaf weer een aantal fraaie partijen te zien met hier en daar wonderlijke uitslagen. Frans Hoynck blijft winnen, ook Frans Pieter van den Bos moest het onderspit delven en de vraag is alleen nog of Frans Hoynck het toernooi met een perfecte score zal afsluiten of dat hij in de laatste twee ronden toch ergens een halfje (of meer) gaat morsen.
Foppe-Jan Montsma deed goede zaken door Theo van Orsouw te verslaan die in een lichte vormcrisis lijkt te zitten en ook Hans van der Wijk (winst in een marathonpartij tegen Gerbrand Beekman) en Kees Vink (fraaie partij tegen Otto Berger) wisten hun achterstand op Frans Hoynck beperkt te houden tot 'slechts' 2 punten.
Max van Herpen stond van meet af aan 'lekker' tegen Ton Vissers, toch één van de verrassingen dit toernooi tot nu toe. Ton kwam niet tot rokeren en zijn stukken op de damevleugel deden lange ijd niet mee. Max versterkte rustig zijn stelling en in lichte tijdnood wist Ton het juiste verdedigingsplan niet te vinden, als dat er al was.
Karel Stolte speelde een prima partij tegen Maurits Bons, had een gelijkwaardige stelling en bovendien meer tijd op de klok, al is dat tegen Maurits niet zo verwonderlijk. Met een volkomen misplaatste damezet (nee, het was géén geniaal offer maar een ordinaire blunder) gaf Karel zijn dame weg die door Maurits in minder dan een milliseconde van het bord werd geramd. Karel vond het toen wel mooi geweest, ook al had Maurits nog slechts 40 seconden op de klok...
Een absurde partij werd op de mat gelegd door Adri Voermans en André Wagner. In het eindspel met aan beide kanten een toren, een licht stuk en wat pionnen wist André twee pionnen te winnen. Adri had echter een ijzersterke vrijpion op de b-lijn en André moest daar zijn toren voor geven. Daar mocht wel iets tegenover staan, dacht Adri, en hij gaf een paar zetten later zijn paard weg en zag zijn stelling volkomen in puin liggen: een kale toren tegen een loper en drie pionnen. Dat was behoorlijk kansloos en de winst liet André zich hierna niet meer ontgaan.
John Tan speelt nog niet 'zijn' toernooi en kan duidelijk beter dan de 3 uit 7 die hij na vanavond heeft, dat weten we allemaal. Vanavond moest hij zijn meerdere erkennen in Otto Boot die na zes remises zijn eerste overwinning liet aantekenen. Ook Evert Baak zal dit toernooi niet als het meest glorieuze uit zijn loopbaan beschouwen. Aad van Eijk was te sterk deze keer en ook Evert staat op een voor hem onwaardige 3 uit 7. Jan Nienhuis stond heel behoorlijk tegen André van der Weijde maar liet zich pardoes mat zetten op g7: ja, je kunt niet alles zien tijdens zo'n partij.
Peter de Man revancheerde zich voor de nederlaag die hij vorig jaar in het algemene PK van de HSB leed tegen Monique Keuzenkamp en sloeg nu genadeloos toe. Met een paar krachtzetten won hij twee stukken en dat was wel genoeg om een vol punt bij te schrijven in de annalen. In de analyse na afloop volgde er nog een aardige woordenwisseling. Monique vroeg op een gegeven moment bij een bepaalde zet: "Is dit fout?", waarop Peter subtiel antwoordde: "Lijkt me in ieder geval niet sterk". Mooi antwoord!
Het was al met al weer een mooie en gezellige avond met fraaie partijen en veel strijd: slechts twee remises in 19 partijen! De titel is zeer waarschijnlijk wel vergeven, maar de strijd om de tweede plaats is nog allerminst gestreden.
Hieronder vindt u stand aan kop in beide categorieën (WP = Weerstandspunten).
De achtste ronde wordt op maandag 7 mei gespeeld. Volgende week, 30 april, vieren we Koninginnedag en slaan we een weekje over.
Stand aan kop 50-plussers (senioren)
| Plaats | Naam | Punten | WP |
| 1. | Frans Hoynck van Papendrecht | 7 | |
| 2. | Hans van der Wijk | 5 | 30.5 |
| 3. | Frans Pieter van den Bos | 5 | 29.5 |
| 4. | Kees Vink | 5 | 26.5 |
| 5. | André Wagner | 4.5 |
Stand aan kop 60-plussers (veteranen)
| Plaats | Naam | Punten | WP |
| 1. | Foppe-Jan Montsma | 5 | |
| 2. | Maurits Bons | 4.5 | 27.5 |
| 3. | Ruurd Kunnen | 4.5 | 27.0 |
| 4. | Max van Herpen | 4.5 | 25.0 |
Kees Vink speelde een prima partij tegen Otto Berger, op de achtergrond
Max van Herpen in zijn winstpartij tegen Ton Vissers
De achtste ronde
Na een weekje rust om op gepaste wijze Koninginnedag te vieren werd op maandag 7 mei de 8e en voorlaatste ronde in het PK voor Veteranen en Senioren 2012 gespeeld. Koploper Frans Hoynck van Papendrecht, 7 uit 7 en 2 punten voorsprong bij het ingaan van deze ronde, had aan remise tegen Foppe-Jan Montsma genoeg om de titel te pakken. De partij tussen deze twee matadoren werd echter geen echte partij. Wegens persoonlijke omstandigheden kwam het Foppe-Jan goed uit om op tijd naar huis te kunnen gaan terwijl Frans Hoynck, die zeker wel voor het volle punt had willen vechten, geen aanleiding zag het remiseaanbod te weigeren. Zo werd Frans na een vlotte puntendeling kampioen in de categorie 50+, en dus ook algeheel kampioen. Hij volgde daarmee de winnaar uit 2011, Ton Bodaan, op en mag zich nu de sterkste schaker van de HSB in deze categorie noemen.
De strijd om de tweede plaats was echter meer dan spannend. Kees Vink deed uitstekende zaken door concurrent Frans Pieter van den Bos met zwart te verslaan. Aangezien Hans van der Wijk niet verder kwam dan remise tegen André Wagner (het eindspel paard en 3 pionnen tegen loper en 3 pionnen was echt potremise) staat Kees nu op een ongedeelde tweede plaats met 6 punten. Daarachter volgen vier man met 5½ punten.
Ruurd Kunnen voegde zich bij de achtervolgers door Max van Herpen te verslaan. Ruurd won een kwaliteit waarna het toren-tegen-loper eindspel, mede dankzij de pionnenopmars van Ruurd, niet meer te houden was voor Max.
Aad van Eijk stond zeker niet slecht tegen Edwin van der Leij. Aad verloor echter een stuk en dat gaf Edwin de gelegenheid de partij naar zich toe te trekken en zich met 5 uit 8 in de subtop te nestelen.
Wouter van Markenstein en Gerbrand Beekman speelden een leuke partij waarin het er lange tijd naar uitzag dat het punt gedeeld zou worden. Uiteindelijk trok Wouter in een eindspel met lopers van gelijke kleur toch aan het langste eind.
Karel Stolte was niet 100%-topfit en speelde een vlotte remise tegen Ton Vissers, terwijl Frans van der Elst een prima partij speelde tegen Kor Bronts maar in het verre eindspel een paard liet insluiten. Dat leverde slechts één pion ter compensatie op en mede gezien de tijdnood van Frans moest hij capituleren in de langste partij van de avond.
Peter de Man speelde een werkelijk uitstekende partij tegen John Tan, die op papier zo’n 450 ELO-punten meer achter zijn naam heeft staan. Peter speelde goed, geconcentreerd en het kostte John veel tijd om degelijke zetten te vinden. Peter won een kwaliteit maar het sterke loperpaar van John maakte de zaak er niet eenvoudig op. Een misrekening van John kostte een stuk maar de stelling was al min of meer verloren. Prima gespeeld Peter! Gezegd moet worden dat John dit toernooi, maar in feite al het gehele seizoen, door persoonlijke omstandigheden niet de motivatie en concentratie kan opbrengen die we van hem gewend zijn. Want dat hij beter kan weten we allemaal.
De strijd der Otto's werd beslist in het voordeel van Otto Berger. Otto Boot gaf in het middenspel een stuk weg en dat gaf Otto Berger de kans om een geweldige koningsaanval met dame, toren en loper op te zetten. Met een stuk minder was daar geen kruid tegen gewassen hetgeen de eerste nederlaag van Otto Boot betekende.
Monique Keuzenkamp verloor een stuk tegen Wim Schout maar had wel iets wat op een aanval leek. Toen die niet doorsloeg plaatste zij, met minder dan drie minuten op de klok en nog steeds een stuk minder, een tactisch remiseaanbod dat door Wim vriendelijk doch beslist werd afgewezen. Wim won, de stelling was niet te houden voor Monique.
Alfred van der Helm kreeg in zijn partij tegen Allart Haverkamp twee pionnen voor een kwaliteit en ik dacht dat Alfred helemaal niet zo slecht stond. Die twee pionnen gingen er echter weer af en Allart kreeg een aanval met dame en toren tegen de witte koning die vrij kaal stond. Daar was geen verdediging meer tegen te vinden en Allart scoorde een vol punt.
Pim van der Meiden en Jan van Lier waren beiden verhinderd, zagen geen kans vooruit te spelen en wisten ook de dinsdag en woensdag erna geen mogelijkheid te vinden elkaar op het bord te treffen. Dat gaf mij geen andere mogelijkheid hier een reglementaire 0-0 in te vullen, een wat ongebruikelijke uitslag maar in dit geval onvermijdelijk.
Het was al met al weer een mooie en gezellige avond met fraaie partijen en veel strijd: slechts vier remises in 19 partijen! De titel is dus vergeven, maar de strijd om de tweede plaats wordt pas volgende week in de laatste ronde beslist. In de categorie 60+ is nog helemaal niets beslist zoals u hieronder kunt zien aan de stand aan kop in beide categorieën (WP = Weerstandspunten, SB = Sonneborn-Bergerpunten).
De 9e en laatste ronde wordt a.s. maandag 14 mei gespeeld waarna tevens de prijsuitreiking plaats zal vinden door HSB-voorzitter Ruurd Kunnen.
Stand aan kop 50-plussers (senioren)
| Plaats | Naam | Punten | WP | SB |
| 1. | Frans Hoynck van Papendrecht | 7.5 | 42.0 | 39.25 |
| 2. | Kees Vink | 6.0 | 36.0 | 23.00 |
| 3. | Hans van der Wijk | 5.5 | 40.0 | 24.50 |
| 4. | Frans Pieter van den Bos | 5.0 | 38.5 | 20.50 |
| 5. | Edwin van der Leij | 5.0 | 36.0 | 19.25 |
| 6. | Wouter van Markenstein | 5.0 | 33.5 | 15.50 |
| 7. | André Wagner | 5.0 | 31.5 | 18.00 |
Stand aan kop 60-plussers (veteranen)
| Plaats | Naam | Punten | WP | SB |
| 1. | Foppe-Jan Montsma | 5.5 | 37.0 | 24.00 |
| 2. | Maurits Bons | 5.5 | 37.0 | 22.00 |
| 3. | Ruurd Kunnen | 5.5 | 33.5 | 21.75 |
| 4. | Otto Berger | 5.0 | 36.0 | 19.00 |
| 5. | Max van Herpen | 4.5 | 34.0 | 15.00 |
| 6. | Adri Voermans | 4.5 | 34.0 | 14.50 |
De negende en laatste ronde
Maandag 14 mei: de 9e en laatste ronde van het PK voor Veteranen en Senioren 2012. De kampioen bij de 50-plussers (en algeheel kampioen) was al bekend: Frans Hoynck van Papendrecht (7½ uit 8 bij het ingaan van deze laatste ronde) had een voorsprong van 1½ punt op Kees Vink en kon dus niet meer ingehaald worden. De strijd om de tweede plaats in deze categorie was echter nog zeer spannend en ook bij de 60-plussers was er nog van alles mogelijk. Hier gingen drie spelers aan kop met 5½ punten onder wie Foppe-Jan Montsma die helaas wegens omstandigheden de laatste ronde niet kon spelen.
In de categorie 50+ was Kees Vink vrijwel zeker van een 2e of 3e plaats: alleen als hij zou verliezen van André Wagner zou hij naast de bekers grijpen. Het werd echter remise en daarmee eindigde Kees op een prachtige derde plaats met 6½ punten. Hij werd op deze laatste avond nog juist voorbijgegaan door Hans van der Wijk die in een vrij dramatische partij (zeer remise-achtig toreneindspel) van Maurits Bons won. Wouter van Markenstein greep hier net naast de (geld)prijzen na verlies tegen Frans Pieter van den Bos.
In de categorie 60+ was zoals gezegd nog van alles mogelijk. In theorie kwamen hier maar liefst 14 deelnemers in aanmerking voor één van de prijzen. Ruurd Kunnen speelde een prima partij tegen kampioen Frans Hoynck en kwam een kwaliteit en een pion voor. Mede gezien de stand op de klok koos hij echter eieren voor zijn geld en bood remise aan hetgeen Frans direct accepteerde. Dit halve punt was genoeg voor Ruurd om de eerste plaats te pakken in deze categorie aangezien Maurits Bons verloor en Foppe-Jan Montsma niet kon spelen. Otto Berger kwam weliswaar na een prachtige overwinning op Edwin van der Leij op evenveel punten (6 uit 9) maar Ruurd had meer weerstandspunten en werd de nieuwe kampioen in de categorie 60+.
Otto Berger werd hier dus tweede, de beker voor de derde plaats ging naar Maurits Bons. Naast bovengenoemde spelers waren er in deze categorie nog zes deelnemers die met een geldprijs(je) naar huis gingen. Onder hen Peter de Man die opnieuw een prima wedstrijd speelde. Met zwart tegen Gerbrand Beekman kwam hij een pion voor en even later won hij een kwaliteit en nog een pion. Peter pakte de winst en kwam op 5 punten, goed voor een gedeelde vijfde plaats: een fraaie prestatie.
Individuele succesjes waren er deze avond nog voor André van der Weijde die in een lange en taaie partij een pion voorkwam tegen Adri Voermans maar uiteindelijk toch in remise moest berusten: het eindspel met beiden een dame, loper en vier pionnen was nog best lastig maar beide spelers besloten het toernooi te besluiten met een half punt en eindigde zo op 5 uit 9. Ook Ton Vissers kan terugkijken op een geslaagd toernooi. Tegen vaak sterke(re) tegenstanders scoorde hij 5 punten en dat leverde nog net een bescheiden geldprijs op.
Jan Nienhuis kwam nog juist op een 50%-score door in de laatste ronde in een aardige partij van Jan van der Meer te winnen. In een eindspel met dame en loper voor JanN tegen twee torens en een paard voor Jan v/d Meer verloor de laatste zijn paard en kwam in razende tijdnood. Dat was niet meer te houden, Jan v/d Meer verloor en bleef steken op 3½ punten.
Monique Keuzenkamp pakte nog een vol punt mee door van Jan van Lier te winnen en Pim van der Meiden wist de laatste plaats over te doen aan Alfred van her Helm door deze in een rechtstreeks duel te verslaan. Alfred stond zeker niet slecht, won een stuk voor twee pionnen maar was niet opgewassen tegen de koningsaanval die Pim op het bord toverde. Er gingen nog twee pionnen af bij Alfred en uiteindelijk ging hij mat.
Nadat André Wagner alle uitslagen had verwerkt en de geldprijzen in diverse enveloppen waren gestopt kon HSB-voorzitter Ruurd Kunnen beginnen met de prijsuitreiking. Na een kort dankwoord voor de organisatie reikte hij per categorie drie bekers uit en diverse geldprijzen. In totaal vielen maar liefst 15 deelnemers in de prijzen! De prijswinnaars per categorie:
Prijswinnaars 50-plussers (senioren):
1. Frans Hoynck van Papendrecht - KAMPIOEN 50+ (tevens algeheel kampioen)
2. Hans v/d Wijk
3. Kees Vink
Geldprijzen waren er, naast de bovengenoemde spelers, voor Frans Pieter v/d Bos, André Wagner en Theo van Orsouw.
Prijswinnaars 60-plussers (veteranen):
1. Ruurd Kunnen - KAMPIOEN 60+
2. Otto Berger
3. Maurits Bons
Voorts waren er in deze categorie geldprijzen voor Foppe-Jan Montsma, Adri Voermans, Kor Bronts, Frans Engering, Ton Vissers en Peter de Man.
Het was al met al weer een mooi en gezellig toernooi, weliswaar met minder deelnemers dan vorig jaar maar daarom niet minder geslaagd denk ik. Ik dank iedereen voor zijn of haar deelname en hoop dat er ook volgend jaar weer een dergelijk toernooi gehouden kan worden. In welke vorm (speelavond en locatie) is nog onzeker. De maandagavond is niet ideaal, wellicht gaan we op zoek naar een andere locatie voor de vrijdagavond, de ideale avond voor een dergelijk toernooi.
Frans Hoynck van Papendrecht werd kampioen in het PK voor veteranen en
senioren dat ook in 2012 bij Pomar in sporthal De Schilp werd gespeeld
HSB-voorzitter Ruurd Kunnen pakte de eerste plaats in de categorie 60+