Markus aan bord 8 was (hoe kan het ook anders) als eerste klaar. Of het ermee te maken had dat hij de bus vanuit het Westland naar Delft op tijd wilde halen, is mij niet bekend. Hij werd door zijn tegenstander wel geholpen. Na een gelijkopgaande strijd gaf deze ‘zomaar’ een toren weg. Markus aanvaardde dankbaar dit present. De tegenstander spartelde nog wat tegen alvorens hij opgaf (0 - 1).

Kees met wit aan bord 1 was ook vrij snel klaar. Zijn tegenstander speelde de drakenvariant van het Siciliaans. Het was zeker geen draak van een partij ondanks het feit dat enig ‘vuurwerk’ ontbrak. Het evenwicht werd niet verbroken en hier werd na 20 zetten tot remise besloten (½ – 1½). 

John speelde aan bord 6 met zwart zijn gebruikelijke openingszetten. Ditmaal kreeg hij niet met een Italiaanse maar met een Spaanse opening te maken. Na afruil van de dames ontspon zich een boeiende strijd. John doet mij regelmatig denken aan een voetballer die instinctief altijd op de plaats staat waar de bal komt. Zo ook met schaken. Zijn stukken staan zo opgesteld dat ze elkaar bijna altijd dekken en niet geslagen kunnen worden. Enorm lastig om tegen te spelen... De tegenstander van John probeerde op de koningsvleugel een bres te slaan. John speelde zijn loper naar e3 met aanval op pion f4 en voorkwam deze aanval. Het leverde ook nog deze pion op! Toen ook nog de witte g-pion geslagen werd door de toren was het spel eigenlijk al gespeeld. De zet die volgde (Tg1, mat op de onderste rij) was de bekroning op een degelijke partij van John (½ –2½).

Vincent aan bord 7 met wit won ook. Maar wanneer zijn tegenstander vanuit de diagramstelling 7 ... - Pd4 had gespeeld zou de partij heel anders zijn gelopen! Gelukkig speelde hij 7 .. - Df6 en zat zwart na afruil op c6 en f6 met twee dubbelpionnen opgescheept.
Door het sterke loperpaar en de open b- en g-lijn moest wit toch eerst nog secuur verdedigen. Pas nadat zwart zijn pionnen in de aanbieding deed en daarbovenop nog een loper weggaf op de 28e zet, was de klus wel geklaard. Met een overmacht aan pionnen (en een paard) werd de zwarte stelling overrompeld, hoewel zwart nog lang doorsputterde... 
Tussenstand nu ½ - 3½.

Peter aan bord 3 trof een sterke tegenstander. Ook hier in beginsel een gelijk opgaande strijd. Paard e5 was achteraf gezien geen gelukkige keuze. Het kostte een paar zetten later een centrumpion mede door de ongelukkige positie van de witte dame op c4. De zwarte paarden werden een plaag voor de witte stukken. Nog een pion ging verloren met slechts beiden nog een paard op het bord. Peter bleef taai tegenstand bieden en won een pion terug. De zet Kb4 was fnuikend... Het gaf de zwarte c-pion, gedekt door de koning, een vrije doorgang om te kunnen promoveren (1½ - 3½).

De mooiste overwinning was met zwart van Han aan bord 2. We weten van Han dat hij gul is, vrijgevig, zo ook met schaken. Hij offert graag maar wel met andere intenties! De witte dame had zichzelf op h3 gepositioneerd, stond buitenspel en Han offerde zijn toren voor het paard op c3. Bij de afruil van de dames won Han de witte loper. Het zwarte loperpaar werd gedurende de partij zo overheersend dat wit uit pure ellende zijn toren voor een loper ruilde. Maar hij stond inmiddels al 2 pionnen en een loper achter... (1½ - 4½).
(Naschrift Han: het kwaliteitsoffer op c3 bracht ik na redelijk lang nadenken. Ik ‘voelde’ dat het witte paard eraf moest want het zou anders behoorlijk vervelend mijn stelling kunnen binnendringen. De compensatie bestond uit een pion, een sterk loperpaar, goede samenwerking van de stukken en een witte dame die niet veel kon uitrichten: dat leek me wel voldoende!).

Ikzelf speelde aan bord 4 met zwart de Pircverdediging. Na de opening plantte wit zijn loper op d6 gedekt door pion c5 maar kon hier niets mee uitrichten. De aanval van zwart met dame, loper en paarden op pion h3 was veel gevaarlijker. Wit zag het gevaar op tijd in en ruilde de dames af. In het eindspel had ik een pion meer en een gewonnen stelling (zie diagram 1). Maar dan had ik geen c5 moeten spelen! Nu speelde wit zijn paard naar b3 en verloor ik mijn a-pion. Een duidelijk voorbeeld hoe je een stelling in één zet kunt ‘verminken’. Het witte paard speelt een cruciale rol bij het voorkomen van promotie van de zwarte pion (diagram 2). Wanneer ik Kc3 speel gaat het paard naar c1 en op Kb2 volgt weer Pd3 schaak. Uiteindelijk ‘slechts’ remise... (3 - 5).